Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

Και τότε, και τώρα, όχι στο ναζισμό


Ναζισμός. (http://en.wikipedia.org/wiki/Nazism) Λέξη που προέρχεται από τις λέξεις εθνικός (national) και σοσιαλισμός (sozialismus). Τι κακό μπορεί να έχουν αυτές οι δύο λέξεις; Η μία μιλάει για το έθνος, μια ομάδα ανθρώπων που τυχαίνει να έχουν την ίδια πατρίδα επειδή είτε αυτοί είτε οι πρόγονοί τους γεννήθηκαν εκεί ή επειδή τέλος πάντων αυτόν τον τόπο τον αγάπησαν και τον θεώρησαν πατρίδα τους. Η άλλη (http://en.wikipedia.org/wiki/Socialism) μιλάει για ένα οικονομικό και πολιτικό σύστημα βασισμένο στην κοινωνία, στην κοινωνική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής και στις κοινωνικές παροχές. Συνεπώς κανένα κακό.
Σβάστικα. (http://en.wikipedia.org/wiki/Svastika) Ο αγκυλωτός σταυρός. Ένα πανάρχαιο σύμβολο που φαίνεται να έχει πρωτοεμφανιστεί στη νεολιθική Ινδία. Συναντάται εκτενώς στους πολιτισμούς των Χετταίων, των Κελτών και των Ελλήνων. Η ίδια η λέξη σβάστικα προέρχεται από τα σανσκριτικά και σημαίνει κυριολεκτικά «το να είσαι καλός». Στο κινέζικο συμβολοαλφάβητο Kangxi, το συγκεκριμένο σύμβολο είναι συνώνυμο της ελληνικής λέξης μυριάδα ενώ έχει πάρει και τη σημασία της αιωνιότητας, συμβολίζοντας ακόμη και τον ίδιο τον Βουδισμό. Τίποτε το κατακριτέο και εδώ.
Μαίανδρος. (http://el.wikipedia.org/wiki/Μαίανδρος) Ένα διακοσμητικό σύμβολο που συναντάται στην αγγειοπλαστική στην υφαντική και στην αρχιτεκτονική της αρχαίας Ελλάδας. Έχει το όνομα ενός ποταμού που βρίσκεται στη νοτιοδυτική Τουρκία, ο οποίος προσωποποιήθηκε σε θεότητα στην ελληνική μυθολογία. Υπάρχει δε και η άποψη του συγγραφέα, μελετητή και πολέμιου του χριστιανισμού Μιχάλη Καλόπουλου, ο οποίος υποστηρίζει ότι ο μαίανδρος συμβολίζει το σχήμα που παίρνουν οι παλάμες μας όταν κάνουμε μια χαρακτηριστική λαβή, την χειρώνιο λαβή ή λαβή των θεομάχων! (http://www.cybusinessguide.com/upload/MAIANDROS_MIXALIS_KALOPOULOS.pdf). Δεν μπορώ να διακρίνω τίποτε το άσχημο ούτε στην μία ερμηνεία ούτε στην άλλη.
Μία λέξη και ένα σύμβολο που δεν σημαίνουν και δεν συμβολίζουν τίποτε το επικίνδυνο απλώς τυχαίνει να έχουν συνδεθεί με το καθεστώς που βασάνισε και θανάτωσε τους περισσότερους άμαχους ανθρώπους σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας και που οδήγησε ολόκληρο τον κόσμο στο πιο φρικτό πόλεμο, με πρόσχημα την προστασία και την διαιώνιση της «Άρειας  Φυλής», με το καθεστώς της Γερμανίας της περιόδου 1933 – 1945 (http://el.wikipedia.org/wiki/Ναζιστική_Γερμανία).
                Μία λέξη και δύο σύμβολα που τυχαίνει να συνδέονται με τους σημερινούς υποστηρικτές του καθεστώτος του Χίτλερ, στην Ελλάδα του 2012, και η σύνδεση έχει γίνει από τους ίδιους. Ουκ ολίγα στοιχεία το αποδεικνύουν, περιοδικά που εξυμνούν τον Χίτλερ, αφιερώματα στον συνεργάτη του και διοικητή του στρατοπέδου του Άουσβιτς Ρούντολφ Ες, προκηρύξεις με τη φράση «Ρούντολφ Ες Αθάνατος»,  χαιρετισμοί που έκαναν και οι ναζί, δαχτυλίδια με τον Σιδηρούν Σταυρό, τατουάζ με τη φράση Sieg Heil, μνημόσυνα στους ταγματασφαλίτες της κατοχής που ορκίζονταν αιώνια πίστη στον Χίτλερ και άλλα (http://el.wikipedia.org/wiki/Χρυσή_Αυγή_(πολιτικό_κόμμα) ).
Τα κάθε είδους σύμβολα και οι κάθε είδους λέξεις έχουν το νόημα που εμείς τους δίνουμε ανάλογα με την περίσταση. Την ημέρα της επετείου ενός ένοπλου αγώνα στον οποίον άνθρωποι σκοτώθηκαν πολεμώντας για την ελευθερία μας και για τη δημοκρατία μας, οι εχθροί της ελευθερίας και της δημοκρατίας είναι εκλεγμένοι εκπρόσωποι μερίδας του λαού, εγκαινιάζουν νέα γραφεία και τρίβουν τα χέρια τους όσο εμείς ασχολούμαστε με την σημασία των συμβόλων.
               Λοιπόν… Και τότε, και τώρα, όχι στον ναζισμό.

Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012

Εμείς τι κάνουμε; (Νο 3)

Όχι, εσύ τι κάνεις; Τι κάνεις ρε γαμώτο; Δεν βλέπεις τι γίνεται; Εμφύλιο θέλουνε (http://news247.gr/eidiseis/politiki/panagiwtaros_sto_bbc_exoyme_emfulio_to_60_ths_el_as_einai_me_to_meros_mas.1973211.html) και εμφύλιο θα φέρουν αν τους αφήσεις. Είναι ναζιστές (http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=UtcYkGBvRKw) το παραδέχονται, δεν το καταλαβαίνεις; Τι κάνεις ρε δήμαρχε, ρε σύμβουλε, ρε δημοσιογράφε, ρε δημόσιε υπάλληλε, ρε επιχειρηματία, ρε καθηγητή, ρε δάσκαλε, ρε γονιέ; Σε σένα απευθύνομαι που διαβάζεις αυτές τις λέξεις και λες «άλλο ένα άρθρο για τη Χρυσή Αυγή» ή «δεν τον γουστάρω τον φασισμό αλλά την είδαμε και την δημοκρατία» ή «δεν μπορεί να γίνει τίποτα, το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω». Σε σένα που λέγοντας αυτά, από μέσα σου σκέφτεσαι «κάτσε να χουμε τα νώτα μας φυλαγμένα γιατί η Χρυσή Αυγή ανεβαίνει και θα γίνει εξουσία και θα είμαστε όλοι φακελωμένοι».

Δεν ανεβαίνει γαμώτο μόνη της η Χρυσή Αυγή, εσύ την ανεβάζεις. Εσύ και εγώ. Όλοι όσοι καθόμαστε και την κοιτάζουμε να ανεβαίνει με σταυρωμένα τα χέρια. Όσοι βλέπουμε τα παιδιά μας να βουλιάζουν κάθε μέρα στον λάκκο του φασισμού, στον λάκκο με τα φίδια του μίσους, γιατί τα αυγά εκκολάφτηκαν, τέλος. Κι έτσι όπως ανεβαίνει με την δική μας ανοχή, έτσι μόνο μπορεί και να πέσει με την δική μας αντίσταση. Και ξέρεις, με λογομαχίες και βρισιές στο facebook και στο twitter δεν κάνεις αντίσταση. Τίποτα δεν κάνεις, ίσως κάνεις και διαφήμιση.

Και τι πρέπει να κάνω θα μου πεις. Αυτό το ερώτημα βασανίζει και μένα, μα ας το συζητήσουμε επιτέλους σοβαρά, ας σταματήσουμε να το κλωτσάμε. Κάθε μέρα μια μπάλα με έναν αγκυλωτό σταυρό γίνεται πάσα γύρω – γύρω και κανείς δεν κάνει το ρημάδι το σουτ που θα την στείλει στον αγύριστο. Ρώτα τον φίλο σου τι να κάνεις, τι να κάνετε. Ρώτα τον γονιό σου, καλύτερα ρώτα το παιδί σου. Όταν σε ρωτήσει κάποιος τι να κάνει, μην απαντήσεις «δεν μπορείς να κάνεις τίποτα» ρε γαμώτο. Συζήτησέ το, με όλους, με όλους.

Φοβάσαι γαμώτο. Το ξέρω. Δεν μπορείς να τα βάλεις με αυτούς. Κι εγώ φοβάμαι ρε. Όλοι φοβόμαστε. Ο φόβος μας τους τρέφει όμως, το κατάλαβες; Εκεί πατάνε. Εκεί πατάνε κι αυτοί που ξύπνησαν το τέρας, στον φόβο. Κι αν φοβάσαι σήμερα μία, αύριο που θα ανέβουν πιο πολύ εξαιτίας του σημερινού σου φόβου, αύριο θα φοβάσαι περισσότερο. Σήμερα φοβάσαι για τη δουλειά σου, αύριο θα φοβάσαι για τη ζωή σου. Σήμερα φοβάσαι να μιλήσεις στο παιδί σου, αύριο θα φοβάσαι να μιλήσεις γενικά. Τώρα πρέπει να νικήσεις τον φόβο σου. Κι εγώ τον δικό μου. Τώρα πρέπει να μιλήσουμε ανοιχτά για το θέμα του φασισμού χωρίς τον αναθεματισμένο τον φόβο που έχουμε συνηθίσει να μας κυριεύει.
Ανοιχτή συζήτηση τώρα για να ξεβρομίσει ο νους μας.


Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2012

Ο φασισμός στην ιεραρχία της εκκλησίας


       Μετά την ανάγνωση του τελευταίου διαμαντιού του μητροπολίτη Πειραιώς για το «Corpus Christi» (http://www.impantokratoros.gr/6D8376C6.el.aspx) έπειτα από τα προηγούμενα διαμάντια του περί πεολειχίας και σωματιδίου του διαόλου, είπα μιας και τρίτωσε το κακό να εκφράσω μερικές σκέψεις για τον απολυταρχισμό που επιδεικνύει ο κατά τα άλλα κοινωνός της αγάπης του Χριστού, καθώς και άλλοι ιεράρχες.
      Η ιερή σύνοδος της εκκλησίας της Ελλάδας «ὡς ὤφειλε κατεδίκασε αὐτή τήν αἰσχρότητα καί τήν βάναυση καί κακόβουλη καθύβριση, ὑπό τό πρόσχημα τῆς δῆθεν τέχνης τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ τῆς ἀμωμήτου μας πίστεως». Δηλαδή οι ιεράρχες της εκκλησίας είναι οι κατάλληλοι για να κρίνουν και να κατακρίνουν μια θεατρική παράσταση ως δήθεν τέχνη, όπως είναι επίσης οι πλέον κατάλληλοι για να αποδώσουν στην έρευνα μιας ολόκληρης ομάδας επιστημόνων, που παρεμπιπτόντως μιλά με αποδείξεις και όχι με ενδείξεις, αξία λίγο μικρότερη από την βιβλιογραφία Λιακόπουλου.
             Δεν σταμάτησε εδώ όμως η χριστιανική ιερά σύνοδος, καθώς «κάλεσε τόν ὀρθόδοξο λαό μας νά ἀποδοκιμάσῃ αὐτή τήν πρόκλησι καί ὕβρι». Γίνεται λοιπόν κάλεσμα δημοσίως από το υψηλότερο όργανο της εκκλησίας της Ελλάδας προς το ποίμνιο να αντιδράσει και να αποδοκιμάσει την παράσταση. Ο Παναγιώταρος ίσως να ακολούθησε την προτροπή της συνόδου και απελευθέρωσε τον γνωστό πια οχετό που έκρυβε μέσα του (http://www.youtube.com/watch?v=JDzptwor6ps).
                Προχωρώ στην εκπληκτική φράση «οἱ συντελεσταί τῆς δυσώδους αὐτῆς παράστασης, οἱ ἠθοποιοί καί θεαταί θέτουν ἑαυτούς ἐκτός Ἐκκλησίας μέ ὅτι αὐτό αἰώνια συνεπάγεται». Είναι βέβαιο, για τον μητροπολίτη Πειραιώς, ότι όποιος συμμετέχει ή δει απλώς την παράσταση θέτει τον εαυτό του εκτός εκκλησίας και συνεπώς εκτός παραδείσου, εκτός και αν το «με ότι αυτό αιώνια συνεπάγεται» σημαίνει κάτι άλλο. Οπότε, κανονίζει ο Σεραφείμ ποιος μπαίνει στον παράδεισο και ποιος «τρώει πόρτα» όπως κανονίζει και ο Κασιδιάρης «την πόρτα» για τους «μαϊντανούς του ανθελληνισμού» (http://www.youtube.com/watch?v=XCXzfOutNRE).
                Ορίζεται επίσης από τον δημοκρατικότατο Σεραφείμ τι εστί δημοκρατία και τι όχι, «ἡ ἀνύπαρκτη δημοκρατική εὐαισθησία τοῦ ἐντύπου τύπου ὡς λ.χ. τῆς δημοκρατικῆς ἐφημερίδας «Αὐγή», πού ἔσπευσαν νά καλύψουν τό ἀνοσιούργημα τῶν συντελεστῶν ποδοπατοῦντες καί αὐτοί μέ τήν σειρά τους χυδαία τά θρησκευτικά αἰσθήματα τοῦ Ὀρθοδόξου Ἑλληνικοῦ λαοῦ», καταδεικνύοντας ως μη δημοκρατική κάθε προσπάθεια υπεράσπισης της ελευθερίας του λόγου και της τέχνης. Το ατυχές επιχείρημα «εἶναι γνωστή ἡ ἀρχή ὅτι στήν δημοκρατία ἡ ἐλευθερία καί τά δικαιώματα τοῦ ἑνός ἐξικνοῦνται ἕως ἐκεῖ πού ἀρχίζουν ἡ ἐλευθερία καί τά δικαιώματα τοῦ ἄλλου» λειτουργεί ως «αυτογκόλ» αφού ο ίδιος που το χρησιμοποιεί καλεί τον κόσμο να καταπατήσει την ελευθερία του λόγου, ενώ μια θεατρική παράσταση όσο προσβλητική κι αν είναι δεν καταπατά κανένα δημοκρατικό δικαίωμα.
                Η δε σύγκριση των εδώ αντιδράσεων με αυτές των μουσουλμανικών χωρών ώστε να θεωρηθεί και μεγαλόψυχη η συμπεριφορά των πιστών χριστιανών τύπου Παναγιώταρου, χαρακτηρίζεται προσωπικά ως γελοία. Αναφέρει ο Σεραφείμ, «θά τούς ἔλεγε κανείς νά δοκιμάσουν νά παίξουν τό ἴδιο ἔργο σέ κάποια μουσουλμανική χώρα γιά νά ἀποκεφαλισθοῦν αὐθωρεί καί ὀλίγον πρίν τήν ἐκτέλεσή τους ἴσως κατανοήσουν ποῖο τό μέγεθος τῆς πίστεως τήν ὁποίαν ὁ αἰώνιος Θεός ἐνέπνευσε διά τοῦ ἐνσαρκωθέντος Υἱοῦ Του στήν ἀνθρωπότητα διά τῆς θυσίας τοῦ Ὁποίου  μεταστοιχείωσε καί μετήλλαξε τήν ἐκδικητική καί ἐγκληματική πεπτωκυῖα ἀνθρώπινη φύση πού καλεῖται ἐντός τῆς ἀληθοῦς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ νά ἀγαπᾶ τούς ἐχθρούς καί νά εὔχεται ὑπέρ τῶν ἀδικούντων καί ὑβριζόντων». Από αγάπη δηλαδή βρίζουν και φωνάζουν έξω από το θέατρο τους άδικους συντελεστές, χαρακτηρίζοντάς τους «γαμημένες αλβανικές κωλοτρυπίδες».
                Για το τέλος άφησα το καλύτερο, «Ὁ σκηνοθέτης κ. Λαέρτης Βασιλείου προφανῶς ἀπό αἰσθήματα μεγάλης εὐγνωμοσύνης πρός τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἡ ὁποία περιέθαλψε τήν οἰκογένειά του προσφέρουσα ἐργασία στόν πατέρα του κ. Ἠλία Βασιλείου, ὡς νεωκόρο ἐπί ἀρκετά ἔτη στόν Ἱ. Ναό Ἁγίου Δημητρίου Πειραιῶς, ὅταν οἰκογενειακῶς ἦλθαν ἀπό τήν γείτονα Ἀλβανία». Ο μητροπολίτης Πειραιώς χωρίς κανέναν ενδοιασμό φανερώνει πως η εκκλησία περιμένει υπακοή και σκυφτό κεφάλι από όσους ελεημονεί, έτσι από ευγνωμοσύνη προς το θεάρεστο έργο της. Αν λοιπόν κάποιος από αυτούς που ελεήθηκαν ενεργήσει αυτοβούλως θεωρείται αισχρός, βάναυσος, υβριστής και κακόβουλος.
                Με την ελπίδα που παίρνω από έναν φίλο που ασπάζεται τον χριστιανισμό και την ορθόδοξη πίστη αλλά καταδικάζει αδιάκριτα κάθε φασιστική, απολυταρχική και ολοκληρωτική συμπεριφορά από όπου και αν προέρχεται, συνιστώ την προσοχή σε κάθε ιεράρχη που συμπεριφέρεται ομοίως, σε όποια βαθμίδα της εκκλησιαστικής ιεραρχίας και αν βρίσκεται. Το ποίμνιό σας δεν αποτελείται μόνο από άβουλα, φοβισμένα ή αρκούντως φανατισμένα άτομα που θα ακολουθήσουν πρόθυμα τα καλέσματά σας, άνθρωποι με κριτική ικανότητα και διάθεση αμφισβήτησης ενυπάρχουν στους πιστούς της ορθοδοξίας σας και οι ανακοινώσεις σας τους προκαλούν ένα δυσάρεστο εμετικό συναίσθημα.

Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012

Εμείς τι κάνουμε; (Νο 2)




Φασισμός. Παντού. 

-          μέσα στην κυβέρνηση
-          μέσα στην αστυνομία
-          μέσα στα σχολεία μας
-          στους βρεφονηπιακούς σταθμούς μας
-          μέσα στην εκκλησία
-          απέναντι στην τέχνη
-          απέναντι στην ελεύθερη δημοσιογραφία
-          στην πόλη μας, στην γειτονιά μας, στο σπίτι μας, μέσα μας.

Αυτά συμβαίνουν σήμερα, αύριο έρχονται χειρότερα. Οι οπαδοί και φίλοι του φασισμού αυξάνονται και πληθύνονται εκθετικά. Με τον ίδιο ρυθμό αυξάνονται και οι ρατσιστικές και φασιστικές τους συμπεριφορές που πολύ συχνά γίνονται βίαιες και εχθρικές απέναντι σε οτιδήποτε τους ενοχλεί. Απέναντι σε οτιδήποτε, όχι μόνον απέναντι στους μετανάστες.
Είναι αλήθεια αναγκαίο να αναβιώσει ένα χουντικό καθεστώς όπως αναρωτήθηκε μια φίλη, για να καταλάβουμε τι σημαίνει φασισμός; Πρέπει να κηρυχτεί στρατιωτικός νόμος για να δούμε τι υποστηρίζουμε; Πρέπει να απαγορευτεί η συνάθροιση γενικώς, όχι μόνον όταν έρχεται η Μέρκελ; Πρέπει να απαγορευτεί η κυκλοφορία το βράδυ; Πρέπει να αναβιώσει το πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων; Πρέπει να αρχίσουν οι εξορίες στα ξερονήσια του θανάτου; Τι περιμένουμε τέλος πάντων;
Ο σημερινός μαθητής λυκείου και γυμνασίου που ανεβάζει στο facebook φωτογραφίες με τη σβάστικα πλάι σε άλλες με την ελληνική σημαία, που έχει σαν πρότυπο τον Ηλία Κασιδιάρη, που βρίζει και χλευάζει τους συμμαθητές του επειδή απλά δεν έχουν ελληνική καταγωγή βρίσκεται εδώ, έτοιμος να εμπλακεί σε βίαιους τσακωμούς για να υπερασπίσει τις ιδέες που μολύνουν το μυαλό του. Βρίσκεται εδώ στα σχολεία της Τήνου. Βρίσκεται εδώ και δεν είναι ένας.
                Πατώντας στην ελπίδα ότι τα παιδιά είναι ακόμη εύπλαστα, ότι δεν έχουν αποδεχτεί πλήρως τον φασισμό ως στάση ζωής, κάνω έκκληση σε όλους τους εκπαιδευτικούς του νησιού οποιουδήποτε κλάδου, είτε εργάζονται στον δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα. Ας συγκεντρωθούμε όλοι για να αντιμετωπίσουμε αυτό το φαινόμενο. Ας δείξουμε στα παιδιά περί τίνος πρόκειται. Ας φτιάξουμε ένα αντίβαρο στην φασιστική προπαγάνδα. Ας προβάλουμε έναν άλλο δρόμο και ας τα αφήσουμε τότε να επιλέξουν. Τα παιδιά ξέρουν να βλέπουν καθαρά και αληθινά, ας τους παρουσιάσουμε την αλήθεια μας.

Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2012


Εμείς τι κάνουμε;
Φασίστες. Έχει γεμίσει η Ελλάδα. Μάλλον ήταν πάντα γεμάτη, ήρθε όμως η στιγμή να πέσουν οι μάσκες και να φανεί ποιοι είμαστε. Καθημερινά τα επεισόδια ρατσιστικής και φασιστικής βίας αυξάνονται και σε αυτά δεν παίρνουν μέρος μόνο μέλη της χρυσής αυγής αλλά και πλήθος άλλων. Ενοικιαστήρια μόνο για έλληνες πατριώτες, μαγαζιά που δεν δέχονται αλλοδαπούς και άλλα ευτράπελα γεμίζουν την εθνική μας καθημερινότητα. Η ρατσιστική βία, είτε σωματική είτε ψυχική, κυριαρχεί παντού. Κάποιοι την βλέπουν σαν ένα αναγκαίο κακό ή σαν μηδαμινό μέγεθος μπροστά στην βία των μεταναστών. Κάποιοι υποστηρίζουν πως χωρίς βία δεν υπάρχει αγώνας. Κάποιοι άλλοι απλά βαράνε η μαχαιρώνουν επειδή «είναι πακιστανοί, τι δεν καταλαβαίνεις;»
            Τέλος. Οι πορεία των πραγμάτων δεν είναι πια ανησυχητική. Πριν λίγο καιρό ανησυχούσαμε για τα ποσοστά της χρυσής αυγής, αργότερα ανησυχούσαμε για την άνοδο του φασισμού. Τώρα το κακό έχει έρθει, είναι εδώ, κτυπάει την πόρτα μας. Πρέπει να κινηθούμε άμεσα και πολύ προσεκτικά. Τι μπορούμε να κάνουμε; Γνώση. Συνάθροιση. Οργάνωση. Δράση. 
Γνώση. Να γνωρίσουμε το πρόβλημα για το οποίο μιλάμε. Η άνοδος του φασισμού δεν συμβαίνει πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας. Πολλά είναι τα βιβλία που έχουν γραφτεί για αυτήν και άλλες τόσες οι ταινίες με θέμα το φασισμό.
           Συνάθροιση. Να αναζητήσουμε γύρω μας τους ανθρώπους που αντιστέκονται στην άνοδο του φασισμού. Να δημιουργήσουμε αντιφασιστικές ομάδες σε κάθε γωνιά της χώρας. Να πληθύνουμε και να ενωθούμε.
      Οργάνωση. Να οργανώνουμε κάθε είδους αντιφασιστική δράση. Συναυλίες, προβολές, συζητήσεις, πορείες, διαδηλώσεις, υπάρχουν χιλιάδες πράγματα που δείχνουν την αντίθεσή μας στο αίσχος, που προβάλουν την αλήθεια, που βάζουν τον κόσμο σε διαδικασία να σκεφτεί.
          Δράση. Να τελειώνουμε με τη θεωρία. Πρέπει τώρα να γίνουν πράγματα που θα ανακόψουν την ανοδική τους πορεία. Δεν υπάρχουν χρονικά περιθώρια πια. Εκείνοι οργανώνονται και κερδίζουν έδαφος μέρα με τη μέρα.
         Προσοχή όμως στη μέθοδο. Δεν πρέπει να γίνουμε ίδιοι με αυτούς. Είναι παγιωμένη πια η τακτική της εξίσωσης των άκρων από τους «οπαδούς της μη βίας». Δεν κινούμαστε στις ίδιες γραμμές. Δεν κάνουμε προπαγάνδα. Δεν παραπληροφορούμε. Δεν χρησιμοποιούμε βία. Δεν είμαστε φασίστες. Είμαστε σκεπτόμενοι άνθρωποι και ο μεγαλύτερος εχθρός του φασισμού είναι η νοημοσύνη.
           Η αναβίωση του φασισμού δεν θα περάσει.