Σάλο έχει
προκαλέσει η τριπλή εκκλησιαστική
“τρίπλα” που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα
με τον ν. 4301/2014
“Οργάνωση
της νομικής μορφής των θρησκευτικών
κοινοτήτων και των ενώσεών τους στην
Ελλάδα και άλλες διατάξεις αρμοδιότητας
Γενικής Γραμματείας Θρησκευμάτων και
λοιπές διατάξεις” και με σχετική
τροπολογία του κ. Ρήγα και της κ. Καραμανλή.
Πρώτον, το
Π.Ι.Ι.Ε.Τ. έπαψε να εξαιρείται από τις
διατάξεις που ορίζουν ότι όλα τα
εκκλησιαστικά ιδρύματα διοικούνται
και διαχειρίζονται από την ιερά σύνοδο.
Μέχρι πρότινος δηλαδή το Π.Ι.Ι.Ε.Τ. ήταν
Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου
Δικαίου και σύμφωνα με τα λεγόμενα φίλου
δικηγόρου οποιαδήποτε
αλλαγή στον κανονισμό του γινόταν με
νόμο ή με προεδρικό διάταγμα. Από τώρα
και στο εξής το ίδρυμα θα αποτελεί Νομικό
Πρόσωπο Ιδιωτικού
Δικαίου και οι αλλαγές θα γίνονται με
απόφαση της ιεράς συνόδου μετά από
πρόταση του μητροπολίτη.
Δεύτερον,
ο μητροπολίτης που είναι και πρόεδρος
του Π.Ι.Ι.Ε.Τ. πλέον αποκτά ψήφο με αυξημένη
βαρύτητα για την εκλογή του αντιπροέδρου
καθώς ορίζεται ότι σε περίπτωση ισοψηφίας
η δική του ψήφος θα κρίνει το αποτέλεσμα.
Τρίτον,
ο πρόεδρος του Π.Ι.Ι.Ε.Τ. δηλαδή ο
μητροπολίτης, προστίθεται στην επιτροπή
η οποία προτείνει στον υπουργό πολιτισμού
τον διευθυντή και γενικά το προσωπικό
που θα προσλαμβάνεται στην σχολή
μαρμαροτεχνίας στον Πύργο.
Η
έπαρση και η ασυδοσία του κ. Πολυκανδριώτη
είναι έκδηλη και ενοχλεί την τοπική
κοινωνία της Τήνου. Επίσης
πολλά σχόλια κάνουν λόγο για την διαπλοκή
του με την πολιτική εξουσία, τοπική και
κεντρική. Τα ονόματα των βουλευτών που
υπέγραψαν τον νόμο και την τροπολογία
είναι γνωστά ενώ σύσσωμο το δημοτικό
συμβούλιο κατηγορείται για σιωπηρή
συνενοχή.
Όμως
ο κ. Πολυκανδριώτης και οι συν αυτώ ελίσσονταν και καταφέρνανε ωραιότατα τους σκοπούς τους
όσο το Π.Ι.Ι.Ε.Τ. αποτελούσε Ν.Π.Δ.Δ.
Απόδειξη αυτού είναι οι τελευταίες
αλλαγές που έφερε ο ν. 4301/2014. Δεν αποτέλεσε
ποτέ η βουλή εμπόδιο. Προφανώς η αλλαγή
στην εποπτεία του Π.Ι.Ι.Ε.Τ. μεταφέρθηκε
στην ιερά σύνοδο τώρα, σε μια προσπάθεια
διατήρησης της
εξουσίας σε ενδεχόμενο αλλαγής συσχετισμών
μέσα στην βουλή, σε μια προσπάθεια
παράκαμψης μιας νέας κυβέρνησης,
“εχθρικής” ίσως για τα συμφέροντά
τους. Ουσιαστικά λοιπόν το παιχνίδι δεν
άλλαξε, απλά φαίνεται ότι κάποιοι παίκτες
θα αναγκαστούν να αποχωρήσουν, και ίσως
αυτοί να είναι που διαμαρτύρονται
ανώνυμα.
Πολυκανδριώτες
υπάρχουν πολλοί και θα συνεχίσουν να
υπάρχουν και
προσωπικά διατηρώ πολλές επιφυλάξεις
για το αν η μελλοντική κυβέρνηση πρόκειται
να πολεμήσει τα συμφέροντά τους. Το
ζήτημα πρέπει να τεθεί σε διαφορετική
βάση, και να τεθεί άμεσα. Δεν μπορεί να
ενοχλούμαστε από την συγκέντρωση
εξουσίας και δύναμης σε ένα πρόσωπο
όταν εμείς είμαστε εκείνοι που του την
παραδίδουμε. Δεν μπορούμε να αναθέτουμε
την υπεράσπιση της διαφάνειας και την
πάταξη της διαπλοκής στους ίδιους που
μετά κατηγορούμε για διαπλοκή. Δεν
γίνεται να μας ενοχλούν οι νόμοι και οι
τροπολογίες που ψηφίζονται από βουλευτές
που εμείς εκλέξαμε, να μας βγάζει από
τα ρούχα μας η αδράνεια των δημοτικών
συμβούλων που εμείς επιλέξαμε, και
τελικά το μόνο που κάνουμε για να
αντιδράσουμε να είναι ... ένα ανώνυμο
σχόλιο!
Αν
θέλουμε να αλλάξουμε όντως κάτι στον
τρόπο που εξουσιαζόμαστε από κάθε λογής
Πολυκανδριώτες, παπάδες και ρηγάδες
πρέπει να αμφισβητήσουμε έμπρακτα,
φανερά και δημόσια την εξουσία τους.
Πρέπει να πάρουμε πίσω την δύναμη που
εκούσια τους έχουμε παραδώσει.
Πως;
Ας ξεκινήσουμε διεκδικώντας τον
διαχωρισμό κράτους και εκκλησίας και
την φορολόγηση της εκκλησιαστικής
περιουσίας. Θεωρούμε φυσιολογική την
διαχείριση αυτού του τεράστιου οικονομικού
κεφαλαίου από την εκκλησία χωρίς κανέναν
κρατικό έλεγχο
την ίδια ώρα που εμείς δεχόμαστε να
πληρώνουμε δυσανάλογους φόρους.
Είναι σαν να πιστεύουμε ότι η περιουσία
της εκκλησίας προήλθε εκ των ουρανών.
Ας
συνεχίσουμε με την συμμετοχή στην τοπική
διακυβέρνηση. Ας παρευρισκόμαστε σε
τοπικά και δημοτικά συμβούλια και ας
ελέγχουμε τις κινήσεις την τοπικής
αρχής σε πραγματικό χρόνο και επίπεδο.
Ας ζητήσουμε επιτακτικά και επώνυμα να
γίνουν οι κινήσεις που θεωρούμε
απαραίτητες.
Ας
πιστέψουμε ότι έχουμε λόγο πέραν των
εκλογών και της ψήφου. Ας πιστέψουμε
ότι οι κυβερνήσεις πέφτουν όλες,
και οι παλιές και οι καινούριες.
Ας βγούμε στους δρόμους και ας κλείσουμε
τα λιμάνια. Ας
πολεμήσουμε αυτούς που καρπώνονται τα
κέρδη από την δουλειά μας. Ας γυρίσουμε
την πλάτη σε όσους μας πουλάνε ελπίδα.
Η ελπίδα είμαστε εμείς. Ας πάρουμε την
κατάσταση στα χέρια μας.
