Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2013

Ρώτα τον βουλευτή σου! (Νο 2)



                Σε συνέχεια της κουβέντας με τον βουλευτή Βαγγέλη Διαμαντόπουλο η οποία δημοσιεύτηκε σε προηγούμενο άρθρο, επικοινώνησα και με τον κ. Δημήτρη Παπαδημούλη, βουλευτή Β’ Αθήνας μέσω facebook αρχικά και στη συνέχεια μέσω e-mail. Θεώρησα σωστό να θέσω ανάλογες ερωτήσεις για το θέμα του πλουραλισμού στον άνθρωπο που υποστήριξε ότι οι διαγραφές μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ είναι αναγκαίες. Τα κείμενα της ερώτησης και της απάντησης ακολουθούν.

13 Φεβρουάριου 2013 (μέσω facebook)

Κύριε Παπαδημούλη καλημέρα,
Εκμεταλλευόμενος την αμεσότητα που προσφέρει το facebook θα ήθελα να σας θέσω κάποια ερωτήματα που απασχολούν εμένα καθώς και κάποιους ανθρώπους γύρω μου οι οποίοι λίγο ως πολύ πολιτικά συμπορευόμαστε και ευελπιστώ ότι θα μου απαντήσετε με την ίδια αμεσότητα.
Αν είστε σύμφωνος θα ήθελα να δημοσιεύσω τις απαντήσεις που θα μου δώσετε στο προσωπικό μου blog (www.enas1983.blogspot.gr).
Μετά την τελευταία ανοικτή συνέλευση του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ στην Τήνο που πραγματοποιήθηκε στις 22 Νοεμβρίου του '12 με εισηγητές τους κυρίους Συρμαλένιο και Σακελλαρίδη είχα κρατήσει μία λέξη ως "συνώνυμο" του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ κι αυτή ήταν ο πλουραλισμός. Πραγματικά από τότε μέχρι και πριν τρεις ημέρες ειπώθηκαν και ακούστηκαν πολλές απόψεις από στελέχη και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Κάποιες με βρίσκουν σύμφωνο και κάποιες όχι, κάποιες πυροδότησαν αντιδράσεις από την κυβέρνηση και τα ΜΜΕ και κάποιες όχι, πάντως ποτέ δεν υπήρξε φίμωση από "τα πάνω" ούτε καν φιλικές συστάσεις απ' όσο μπορώ να ξέρω. Έφτανε η ανακοίνωση ότι κάποια προσωπική άποψη δεν αποτελεί αναγκαία και συλλογική άποψη του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ.
Αυτό με έκανε να υποστηρίζω τον ΣΥΡΙΖΑ και τις δράσεις του ως ένα βαθμό και να επιχειρηματολογώ υπέρ του με βασικό επιχείρημα ακριβώς αυτήν την διαφορετικότητα απόψεων και τον σεβασμό στην κάθε μία, ακόμη και αν αυτή θεωρείται από κάποιους "ακραία". "Το δημοκρατικότερο κόμμα μέσα στην βουλή" έλεγα και το πίστευα.
Στην τελευταία σας συνέντευξη στη Real News (10/2/13) εσείς ο ίδιος υποστηρίζετε τον πλουραλισμό και τον σεβασμό στις διαφορετικές απόψεις. Παρόλα αυτά απαντάτε στην ερώτηση "Σε ακραίες περιπτώσεις, αν χρειαστεί και διαγραφές;" με την φράση "Είναι μια ρήτρα που χρειάζεται να προβλεφθεί στους κανόνες λειτουργίας του νέου ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ με όλες τις αναγκαίες δικλείδες συλλογικότητας και δημοκρατίας."
1. Ποιες περιπτώσεις είναι ακραίες κατά την προσωπική σας άποψη; 
2. Τι δικλείδες συλλογικότητας και δημοκρατίας μπορεί να έχει μια τέτοια ρήτρα;
3. Είναι δυνατόν η διαγραφή να αποτελεί ανάγκη σε ένα πλουραλιστικό κόμμα; Ακόμη και αν μια διαγραφή γινόταν με τον "δημοκρατικότερο" ίσως τρόπο, δηλαδή με μαζική ψηφοφορία από τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, συνάδει αυτό με τις αρχές του πλουραλισμού; Είναι προφανές ότι οι δύο λέξεις δεν ταιριάζουν.
Ευχαριστώ.

15 Φεβρουαρίου 2013 (μέσω email)

Ο σ. Δημήτρης Παπαδημούλης έχει εκφράσει και δημόσια τις απόψεις του για τα θέματα που αναφέρονται. Έτσι, ο πλουραλισμός, ο σεβασμός στην άλλη άποψη αλλά και η συλλογικότητα είναι αρχές πάνω στις οποίες δεν γίνεται καμιά έκπτωση.
Για εξαιρετικά ακραίες περιπτώσεις που τυχόν να προκύψουν, προτείνει να υπάρχει πρόβλεψη, με όλες τις αναγκαίες δικλείδες συλλογικότητας και δημοκρατίας. Τέτοια παραδείγματα  είναι:
α) η καταδίκη για σοβαρό ποινικό αδίκημα (π.χ. διαφθορά) και
β) η υποψηφιότητα στις βουλευτικές εκλογές με αντίπαλο κόμμα
Σε καμιά περίπτωση δεν αναφέρεται σε διαφορετικές πολιτικές προσεγγίσεις - σκέψεις και απόψεις αλλά σε επιλογές άλλων δρόμων.
Ισχυρές δικλείδες συλλογικότητας και δημοκρατίας μπορούν να διασφαλίζονται με αποφάσεις ισχυρών πλειοψηφιών, των οργάνων που θα αποφασίζουν και με δικαιώματα επανεξέτασης  της υπόθεσης, εφόσον το επιθυμεί το μέλος. Τέτοιες δικλείδες υπήρχαν και στο καταστατικό του Συνασπισμού.
Η Επιτροπή δεοντολογίας θα διαθέτει τη δυνατότητα ελέγχου και θα πρέπει να εγγυάται την εφαρμογή των κανόνων συλλογικότητας και δημοκρατίας σε σχετικά θέματα.
Σε κάθε περίπτωση οι απόψεις που εξέφρασε  και  δημόσια ο σ. Δημήτρης Παπαδημούλης είναι ανοικτές στη συζήτηση που θα γίνεται ενόψει του Συνεδρίου. Όλα θα συζητηθούν και θα ρυθμιστούν με ευρεία συναίνεση, στην Επιτροπή καταστατικού και στη διάρκεια του Συνεδρίου.
Στην όλη διαδικασία, των όποιων αποφάσεων πάρουμε, δεν χωράει καμιά υποχώρηση και έκπτωση σε θέματα εσωκομματικής δημοκρατίας.

Αλεβυζάκη Δέσποινα
Συνεργάτης Δημήτρη Παπαδημούλη

                Να επισημάνω και εδώ ότι η απάντηση του κυρίου Παπαδημούλη ήρθε σε μόνο δύο μέρες από την ημέρα που έγινε η ερώτηση παρά το γεγονός ότι γράφτηκε δια χειρός της συνεργάτιδός του, κυρίας Δέσποινας Αλεβυζάκη. Τους ευχαριστώ και τους δύο. 

Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2013

Είμαστε μια οικογένεια, αλλά εμείς δεν έχουμε να φάμε...


Αναδημοσίευση από τη Δράση πολιτών

Διαβάσαμε εδώ για την τελευταία διανομή τροφίμων σε οικογένειες που έχουν ανάγκες, η οποία έγινε με την ευλογία του κ. Δωρόθεου. Τα τρόφιμα αυτά όπως αναφέρεται, συγκεντρώθηκαν στα πλαίσια του προγράμματος της μητρόπολης Σύρου – Τήνου κλπ. «ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ».

Είναι αλήθεια ότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα ικανοποιεί τις ανάγκες συνανθρώπων μας οι οποίοι για διάφορους λόγους έχουν βρεθεί σε κατάσταση που δεν τους επιτρέπει να τις ικανοποιούν οι ίδιοι. Είναι αλήθεια ότι όταν κάποιος δεν έχει δυνατότητα να θρέψει την οικογένειά του, εμείς οι υπόλοιποι πρέπει να τον βοηθήσουμε. Είναι αλήθεια ότι στις μέρες μας οι άνθρωποι αυτοί αυξάνονται και πληθύνονται και οι ανάγκες για δωρεάν διανομές τροφίμων γιγαντώνονται.

Σε μια δεύτερη σκέψη μας, με τη λογική που προστάζει να ψάχνουμε λίγο περισσότερο κάθε τι που συμβαίνει γύρω μας, αναρωτηθήκαμε δύο απλά πράγματα. Πρωτίστως, ποια είναι η αιτία που έχει φέρει τόσο κόσμο στην εξαθλίωση και στις πολυπληθείς ουρές των δωρεάν διανομών; Δεύτερον, πως χρηματοδοτούνται τα προγράμματα αυτά της μητρόπολης και από ποιόν;

Ένας λόγος που οδηγούνται όλο και περισσότεροι άνθρωποι σε ουρές συσσιτίων και δωρεάν διανομών ειδών πρώτης ανάγκης, σε όλη την Ελλάδα, είναι οι απολύσεις, και οι μειώσεις μισθών που προωθούνται από την κυβέρνηση και τους μεγαλοεπιχειρηματίες. Όταν μια οικογένεια ζει με δύο μισθούς των 800€, έχει προγραμματίσει τα οικονομικά του νοικοκυριού με βάση τους μισθούς αυτούς, έχει πάρει στεγαστικό δάνειο ή πληρώνει ενοίκιο, έχει ιατρικές ανάγκες κλπ και ξαφνικά ο ένας μισθός εξαφανίζεται λόγω απόλυσης ενώ ο δεύτερος μειώνεται κατά 30%, πώς να μην φτάσουν οι άνθρωποι αυτοί στα συσσίτια; Πως μπορεί μια οικογένεια να ανταπεξέλθει με 586€ στις υποχρεώσεις της;

Ας εξετάσουμε τώρα το θέμα της χρηματοδότησης των προγραμμάτων της μητρόπολης. Τα δύο προγράμματα που εμείς γνωρίζουμε ότι οργανώνει ή συμμετέχει η μητρόπολη Σύρου – Τήνου κλπ είναι το «ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ» του ΣΚΑΙ, και το «ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ». Όλοι έχουμε δει τα «φιλανθρωπικά» καρότσια στα SuperMarket της Τήνου να μας καλούν για να βοηθήσουμε τους απόρους αγοράζοντας κάποια επιπλέον προϊόντα, πληρώνοντας κάποια επιπλέον χρήματα και ανεβάζοντας επιπλέον τον τζίρο των επιχειρήσεων. Με λίγα λόγια τα τρόφιμα μαζεύονται με έξοδα από το δικό μας πορτοφόλι ενώ το μνημονιακό ΣΚΑΙ απλά προωθεί και διαφημίζει το όλο πρόγραμμα, εξυμνώντας παράλληλα καθημερινά τις πολιτικές που δημιουργούν την ανεργία και την εξαθλίωση! «Μπράβο στο ΣΚΑΙ και στη μητρόπολή μας» θα σκεφτεί όποιος ρίξει ένα πακέτο μακαρόνια στο καλάθι, και θα φύγει ήσυχος πως έκανε το καθήκον του.

Η τελευταία διανομή τροφίμων όμως, στις 13 και 14 Φεβρουαρίου 2013 έγινε μέσω του προγράμματος «ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ». Το πρόγραμμα αυτό όπως διαβάζουμε στην επίσημη ιστοσελίδα της μητρόπολης τέθηκε σε εφαρμογή από τον Νοέμβριο του 2011 από τον κ. Δωρόθεο προς ανακούφιση των εμπερίστατων και οικονομικά αδύναμων κατοίκων των νησιών της μητρόπολης. Στην ίδια σελίδα, εντύπωση κάνουν διαφημιστικά λογότυπα (κάτω αριστερά) διαφόρων εταιρειών που έχουν βοηθήσει την μητρόπολη στην προσπάθεια αυτή μαζί με έναν σύνδεσμο προς την ιστοσελίδα μιας από αυτές! Επίσης είναι αναρτημένο ευχαριστήριο δελτίο τύπου με λογότυπο της μιας εταιρίας. Οι εταιρείες αυτές είναι η γνωστή αντιπρόσωπος αυτοκινήτων «ΒΙΑΜΑΡ – SKODA Α.Ε.», τα καταστήματα καλλυντικών «HONDOSCENTER» και η εταιρεία παροχής επαγγελματικών υπηρεσιών «DELLOITE».

Σε άρθρο τοπικού ιστολογίου της Μυκόνου αναφέρεται ότι η «ευγενέστατη και παντός έργου αγαθού, πρόθυμη και δαψιλής χορηγός» κ. Δώρα Συγγελίδη, πρόεδρος του Δ.Σ. της ΒΙΑΜΑΡ ύστερα από παρακλητικό αίτημα του κ. Δωρόθεου ενίσχυσε το πρόγραμμα. Η ιστορία της οικογένειας Συγγελίδη και η σχέση της με το ελληνικό κοινοβούλιο υπάρχει εδώ, ενδεικτικά αναφέρεται ότι ο γιος της κας Δώρας, κ. Πολυχρόνης Συγγελίδης είναι ο βασικός αντιπρόσωπος της εταιρείας AM General στην Ελλάδα, επίσης είναι πλέον βασικός μέτοχος του δημοσιογραφικού οργανισμού Λαμπράκη. Αναρωτιόμαστε τι σχέση μπορεί να έχει η φιλανθρωπία με τα αμερικάνικα άρματα μάχης.

Στο ίδιο ιστολόγιο διαβάζουμε για την ενίσχυση του προγράμματος από τον πρόεδρο της HONDOS κ. Νικολάου Χόντου, «ευεργέτου της Ιεράς Μητροπόλεως», πάντοτε μετά από παρακλητικό αίτημα του κ. Δωρόθεου. Η εταιρία «HONDOSCENTER» είχε μειώσει τους μισθούς των υπαλλήλων της κατά 10% και τους είχε απλήρωτους ήδη 1,5 μήνα, από την 4/1/2012 όπως διαβάζουμε σε ανακοίνωση του συλλόγου εμποροϋπαλλήλων Αθήνας. Επίσης σε ανακοίνωση του δικτύου επισφαλώς εργαζομένων – ανέργων, καταγγέλλεται ότι μεγάλα καταστήματα της επιχείρησης αφήνουν απλήρωτους τους εργαζόμενους για 2 – 5 μήνες. Τέλος από καταγγελία που έγινε στο prezatv στις 25/1/13 μαθαίνουμε ότι μετά από το τεράστιο κύμα απολύσεων σε ολόκληρη την αλυσίδα καταστημάτων, τα αφεντικά της HONDOS CENTER τρομοκρατούν τους εργαζόμενους με απόλυση προκειμένου να δεχτούν μειώσεις στους μισθούς τους. Αναρωτιόμαστε, αυτοί που ευεργετούν και ταΐζουν τους πεινασμένους είναι οι ίδιοι που τους δημιουργούν;

Για την περίπτωση της «DELOITTE» θα σταθούμε σε δύο πολύ ενδιαφέροντα αποτελέσματα της έρευνάς μας. Ο τίτλος «παροχή επαγγελματικών υπηρεσιών» που διαβάσαμε στο δελτίο τύπου της εταιρίας σημαίνει αναλυτικά ότι η εταιρεία παρέχει χρηματοοικονομικές, φορολογικές, λογιστικές και συμβουλευτικές υπηρεσίες. Για παράδειγμα ο διευθύνον σύμβουλος της εταιρίας κ. Γιώργος Καμπάνης στον οποίο ο κ. Δωρόθεος απένειμε ευχαριστήριο πιττάκιο και το μετάλλιο της μητρόπολης καθώς επίσης καθαγίασε και την επιχείρησή του, μίλησε στις 30 Οκτωβρίου 2012 σε συνέντευξη κινέζου δημοσιογράφου για τις ευκαιρίες που δίνει η οικονομική κρίση στους επενδυτές! Χαρακτηριστικά είπε, «Η ολοένα δυσχερέστερη ευρωπαϊκή κρίση χρέους οδήγησε σε δραστική μείωση των τιμών στα ελληνικά χρηματοπιστωτικά περιουσιακά στοιχεία. Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να αγοράσει κάποιος ελληνικά μετοχικά κεφάλαια. Ιδιαίτερα στους τομείς των κατασκευών, του τουρισμού, και των επιχειρήσεων». Αναρωτιόμαστε, αυτός που προωθεί τις ιδιωτικοποιήσεις δηλαδή το ξεπούλημα της περιουσίας του δημοσίου είναι ο ίδιος που από αίσθημα φιλανθρωπίας βοηθάει την μητρόπολη;

Μεγάλο ενδιαφέρον έχει επίσης ο τρόπος με τον οποίο η εν λόγω εταιρία συγκέντρωσε το ποσό των 14.000€ περίπου, που διέθεσε για το πρόγραμμα. Στα δελτία τύπου της εταιρίας και της μητρόπολης διαβάζουμε ότι τα χρήματα συγκεντρώθηκαν μέσω μιας καμπάνιας (διαφημιστικής εκστρατείας δηλαδή) με όνομα «Φιλανθρωπικός Μαραθώνιος Deloitte». Αναλυτικά λίγο πριν τον κλασικό μαραθώνιο Αθηνών, η Deloitte κάλεσε τους φίλους, τους συνεργάτες και τους εργαζόμενούς της, να συνεισφέρουν στην συγκέντρωση χρημάτων για το πρόγραμμα «ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ». 77 δρομείς της Deloitte έτρεξαν στον κλασικό μαραθώνιο και οι φίλοι, οι συνεργάτες και οι εργαζόμενοι στην Deloitte έκαναν τις δωρεές τους και συγκέντρωσαν το ποσό! Αναρωτιόμαστε, μια εταιρία με ετήσιο τζίρο παγκοσμίως 31,3 δισεκατομμύρια δολάρια, χρειάστηκε να μαζέψει χρήματα από τους φίλους και τους εργαζόμενούς της για να τα δωρίσει στη μητρόπολη;

Προλαβαίνοντας ίσως όσους βιαστούν να χαρακτηρίσουν την έρευνά μας για το θέμα κλείνουμε λέγοντας πως όταν κάποιος πεινάει και του δώσεις τροφή σε λένε καλό και φιλάνθρωπο, αν όμως ψάξεις να βρεις γιατί πεινάει και προσπαθήσεις να πολεμήσεις την αιτία σε λένε κομμουνιστή.

Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2013

Ρώτα τον βουλευτή σου! (Νο 1)


Βαγγέλης Διαμαντόπουλος (url φωτογραφίας: http://vstatic.doldigital.net/vimawebstatic/DB9A3A341B0742457A770CB7E45159A6.jpg)

                Ένα θετικό χαρακτηριστικό των μέσων κοινωνικής δικτύωσης όπως είναι το facebook, αποτελεί το γεγονός ότι μπορούν να φέρουν σε άμεση διαδικτυακή επαφή ανθρώπους που διαφορετικά ίσως να μην μιλούσαν ποτέ. Μέσα στις σελίδες του facebook έχεις θεωρητικά την δυνατότητα να μιλήσεις για παράδειγμα με κάποιον βουλευτή όπως θα μιλούσες και με κάποιον φίλο και να κάνεις έναν άμεσο διάλογο, αν όχι πρόσωπο με πρόσωπο, τουλάχιστον οθόνη με οθόνη…
                Συνειδητοποιώντας την δυνατότητα αυτή, και έχοντας σαν φίλο στο facebook τον βουλευτή Καστοριάς του ΣΥ.ΡΙΖ.Α Βαγγέλη Διαμαντόπουλο, την Δευτέρα 11/3 αποφάσισα να του κάνω μερικές ερωτήσεις, με το γνωστό επιχείρημα «τι έχω να χάσω» στο μυαλό μου. Μετά την πρώτη του σύντομη απάντηση η σκέψη προχώρησε λίγο περισσότερο και ιδού η δημοσίευση της μικρής αλλά ενδιαφέρουσας συζήτησής μας.

Petros Kousounadis

Φίλε Βαγγέλη,

θα σου μιλήσω σαν φίλος παρόλο που δεν γνωριζόμαστε. Με λένε Πέτρο και είμαι ένας wannabe αναρχικός που ψηφίζει ΣΥ.ΡΙΖ.Α. για να σταματήσει η κατρακύλα, ξέρεις εσύ. 
Ταυτίστηκα μαζί σου μετά την ραδιοφωνική σου συνέντευξη όπου δήλωσες αναρχικός ακόμη κι αν ξέρουμε κι οι δύο ότι αναρχικός δεν είσαι... ούτε εσύ ούτε κι εγώ.
 

Σαν φίλος λοιπόν θα σε ρωτήσω, έχεις πραγματικά ελπίδες που εναποθέτεις στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.; Μπορούμε να ελπίζουμε σε αυτό το ΕΚΜ ακόμη κι αν είμαστε κατά του κοινοβουλευτικού συστήματος; Τι περιμένεις από μια κυβέρνηση με κύριο μοχλό τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και πόσο ΡΙΖ. είναι ;;;;;;

Σαν ψηφοφόρος θα σε ρωτήσω και κάτι άλλο... πως ένας άνθρωπος που πλασάρει τον πλουραλισμό ταυτόχρονα υποστηρίζει τις διαγραφές; Πως ένας πολιτικός φορέας που με κέρδισε λόγω της δημοκρατικότητάς του περιμένει να τον ξαναψηφίσω; Που ακριβώς βρίσκεται η άμεση (αναρχική) δημοκρατία μέσα στο πρόγραμμα και στα λεγόμενα των συριζαίων, βουλευτών και ψηφοφόρων.
 

Ευχαριστώ για τον χρόνο σου.
Ένας φίλος.


Θα σου απαντήσω με όση ειλικρίνεια με διακρίνει μόλις βρω χρόνο ,αν και τις απαντήσεις τις ξέρεις, απλά μπαίνει το θέμα εμπιστοσύνης και φερεγγυότητας που δεν μπορείς να περιμένεις με απόλυτος όρους από έναν ζωντανό οργανισμό που είναι (ακόμη) ο ΣΥΡΙΖΑ και θα προσπαθήσουμε να παραμείνει με νύχια και με δόντια


Καλημέρα, θα περιμένω μια ολοκληρωμένη και ειλικρινής απάντηση την οποία αν μου επιτρέπεις θα την δημοσιεύσω σε ένα προσωπικό μου blog όπου ήδη έχω αναφερθεί σε σένα.
Ευχαριστώ πολύ.


-Το αν είναι αναρχικός κάποιος από εμάς ή όχι είναι τεράστια συζήτηση, μπορεί όμως και πολύ σύντομη αν μιλήσουμε ετυμολογικά και κυρίως δογματικά.
Με την ίδια λογική οποίος είναι ιδιοκτήτης αυτόματα δεν μπορεί να είναι αρχικός...
Επίσης πιστεύω πως γίνεται αντιληπτό πως η δήλωση μου είχε να κάνει με υποστήριξη σε έναν πολιτικό χώρο από τον οποίο προερχόμουνα και δεχόταν μια λυσσαλέα επίθεση από τους φασίστες όλων των επιπέδων.
-Δεν έχω εναποθέσει τίποτα απολύτως, διάλεξα να αγωνιστώ και σε αυτό το επίπεδο μετά από αρκετή σκέψη και αναγνωρίζοντας πόσο ριζωμένη είναι αυτή η αστική δημοκρατία στο τρόπο σκέψης του κόσμου και ή αναμονή αλλαγής της κατάστασης από τα πάνω
Με απλά λόγια πρέπει να απελευθερωθούν δυνάμεις που δρουν από τα κάτω και αυτό σε έναν κόσμο που δεν έχει μάθει να μπορεί να αλλάξει τις δομές με αυτό-διαχείριση, μπορεί να βοηθηθεί από τα πάνω.
Δεν περίμενα ποτέ από ένα κόμμα και από κανένα κίνημα να με βγάλει στο δρόμο για να παλέψω για το δίκιο μου, ούτε να με διαφωτίσει και προφανώς δεν είχα καμία δογματική προσήλωση και σχέση ευλάβειας για να νιώσω προδομένος...
Αυτό που μπορεί-και παραμένει ριζοσπαστικό-είναι ο λόγος και το πρόγραμμα, και επιμένω στο ριζοσπαστικό και όχι στο υπερβατικό...
Το αν όλα αυτά και ίσως και περισσότερα εφαρμοστούν-ας μη γελιόμαστε- έχουν να κάνουν με το πόσο έτοιμος είναι ο κόσμος για ρήξη και ανατροπή, πόσο έχει πλέον αντιληφθεί το ταξικό του συμφέρον ο κόσμος της εργασίας και κατά πόσο αντιλαμβάνεται το διακύβευμα αλλά και τους αγώνες που θα πρέπει να δώσει και τις θυσίες που απαιτούνται, σε αυτό το επίπεδο ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ έχει ευθύνη να προετοιμάσει αυτό τον κόσμο. Και στο επίπεδο αυτό-οργάνωσης (πράγμα που κάνει, κόσμος μας συμμετέχει ενεργά σε αυτοδιαχειριζόμενες δομές αλληλεγγύης και σε μαχητικά σωματεία που πρωτοστατούν στις τελευταίες απεργίες) αλλά και στην συνειδητοποίηση του πραγματικού τους συμφέροντος
- Επειδή η φαινομενική αντίφαση μου εξάπτει την περιέργεια και πιστεύω γενικά πως κρύβει ενδιαφέρουσες απαντήσεις από τη μια, αλλά μπορεί απλά να αποτελεί και ξεσκέπασμα μιας ανακολουθίας, θα σου πρότεινα να ρωτήσεις κάποιον που τα υποστηρίζει και τα δυο...
-Την άμεση δημοκρατία δεν μπορεί να την εφαρμόσει ένα κόμμα μέσα από την αστική δημοκρατία, είναι κάτι που πρέπει να αντιληφθεί ο πολίτης πως θα του δώσει σε βάθος χρόνου όλα όσα απαιτεί από μια δίκαιη κοινωνία και εν τελεί να το εφαρμόσει ο ίδιος σε όλα τα επίπεδα της ζωής του.
Στο σημείο αυτό όσο αφορά την κυβέρνηση είναι ποια αντιμετώπιση έχει σε αυτή την μορφή εξέλιξης της κοινωνίας, πως στέκεται απέναντι της.
Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα που μπορώ να σου δώσω είναι αυτό που συζητήσαμε στην ΕΕΚΕ ανάπτυξης και πρότεινα εξ αρχής, να κατεβάσουμε πρόταση νομού που θα μας δεσμεύει, όσο αφορά την δυνατότητα διαχείρισης κλειστών βιοτεχνών και βιομηχανιών από τους εργαζόμενους.
Και επειδή είμασταν πάνω στην Θεσσαλονίκη για τις τελευταίες μέρες ένα πολύ καλό παράδειγμα είναι αυτό των εργαζομένων της ΒΙΟ.ΜΕΤ.
Η κουβέντα μας μπορούν να δημοσιευθούν φυσικά με την παρουσία των ερωτήσεων σου

οκ, ευχαριστώ
καλή δύναμη
 

                Σαν επίλογο στο άρθρο, θέλω να επισημάνω ότι η ανταπόκριση του Βαγγέλη στο μήνυμά μου ήταν κάτι παραπάνω από γρήγορη και άμεση. Συγκεκριμένα, η πρώτη απάντηση έφτασε στο inbox μου την ίδια μέρα ενώ την αμέσως επόμενη έφτασε και η δεύτερη αναλυτικότερη απάντηση. Επίσης όπως φαίνεται στη κουβέντα μας με παροτρύνει να ρωτήσω κατευθείαν εκείνον που φαινομενικά υποστηρίζει τις διαγραφές και τον πλουραλισμό ταυτόχρονα, οπότε έπεται συνέχεια!

Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2013

Tι είναι αυτό που επιθυμείς πραγματικά;

Αναρτήθηκε στο antidras.blogspot.gr από τον ανιχνευτή  

Γκρινιάζεις για την καλπάζουσα ανεργία (που μπορεί να έπληξε κι εσένα) κι όλα τα άλλα δεινά, για την επανάσταση από τον κόσμο (λες κι εσύ δεν είσαι κομμάτι του) που δεν γίνεται, για τον κρύο και βροχερό χειμωνιάτικο καιρό, για τη λειψυδρία και ζέστη του καλοκαιριού...
 Ίσως μια καλή ιδέα είναι να σηκωθείς και να φύγεις μετανάστης (μετανάστης=αυτοί οι "ξεβράκωτοι" που ήρθαν εδώ να σου κλέψουν τη δουλειά, γιατί έμαθαν ότι έχει "πολύ ψωμί", ακόμη κι αν πολλοί είναι εδώ χρόνια και τα παιδιά τους γεννήθηκαν εδώ και πηγαίνουν στα σχολεία σου) είτε στη ζεστή Αυστραλία είτε στην παγωμένη Σουηδία.

Σ'ακούω συνέχεια πια να παραπονιέσαι για τις αντιλαϊκότατες επιλογές της κυβέρνησης (που πιθανώς κι εσύ ψήφισες κι ας μη το ομολογείς ανοιχτά, για να μην υποβαθμίσεις την τωρινή σου "δίκαιη αγανάκτηση"), οι οποίες οδηγούν στη διάλυση της ζωής ΣΟΥ, όπως λες, χωρίς να αναφέρεις και πολύ τη διάλυση της ζωής και των άλλων γύρω σου, εστιάζοντας στο "σου". Ακόμα, μήπως, δεν κατάλαβες ότι βρίσκεσαι σε άμεση κι έμμεση αλληλεπίδραση με τους άλλους; λες και η δική σου ζωή ήταν ως τώρα κλεισμένη μέσα σε μια προστατευτική προσωπική γυάλα, που πλέον θρυμματίζεται. Κι ότι πρέπει, είτε το θες είτε όχι, να έρθεις κοντά στον "άλλο" μια και πλήττεστε αλυσιδωτά όλοι. Και ξαφνιασμένος ανακαλύπτεις ότι τα συμφέροντα είναι, τελικά, κοινά!

Να υποθέσω, εγώ ο αισιόδοξος, ότι αυτό μπορεί και να σημαίνει πως αποκτάς σιγά σιγά, έστω και λόγω των κατεδαφιζόμενων βασικών αναγκών, ταξική συνείδηση και κατανόηση του αυτονόητου: όλοι μαζί ενωμένοι μπορούν να διεκδικήσουν και να καταφέρουν πολλά, αν όχι και τα πάντα..!

Χμ! Δεν είμαι και τόσο σίγουρος σε σχέση μ'αυτή μου την υπόθεση...
Δεν είμαι γιατί σε άκουγα, πριν όχι πολύ καιρό, στις καφετέριες, τα σούπερ μάρκετ, τα λεωφορεία και τρένα, και πιο παλιά όταν πήγαινες σε κάποια τράπεζα για να κάνεις αίτηση για άλλο ένα δάνειο που θα τάιζε άλλη μια "ανάγκη" που ανακάλυψες, να δηλώνεις σε γνωστούς κι αγνώστους ότι φταίνε για όλα τα κακά κάποιοι άλλοι.

 Έχω και παραδείγματα να σου αραδιάσω επί τούτου.
 Αν θες, χάρισέ μου λίγο την προσοχή σου.

Έφταιγαν οι δημόσιοι υπάλληλοι που τα ξύνουν και πληρώνονται αδρά, όπως έλεγες αν ήσουν ιδιωτικός υπάλληλος ή ελεύθερος επαγγελματίας. Ξεχνώντας(ή αγνοώντας) ότι οι αυθαίρετες γενικεύσεις χαρακτηρίζουν το βλάκα ή το δολοπλόκο! Ξεχνώντας ότι στο Δημόσιο υπάρχουν πολλές κατηγορίες και διαβαθμίσεις και δεν είναι όλοι βολεμένα βύσματα, υπάλληλοι της βουλής, καρεκλοκενταυρίσκοι σε υπουργεία κι άλλες υπηρεσίες, ή παρόντες μόνο με το πνεύμα κι όχι με το σώμα σε κάτι απίθανων αντικειμένων πόστα...Ξεχνώντας ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι π.χ. και οι εκπαιδευτικοί (που, όπως έμαθα, ανήκαν στην 23η -από τις 25-κατηγορία χειρότερα πληρωμένων υπαλλήλων του Δημοσίου), αυτοί που εμπιστεύεσαι τα βλαστάρια σου για να μάθουν γράμματα. Και ξεχνώντας ότι η οικονομία "ρόλαρε", σε μεγάλο βαθμό, από τα φράγκα που άφηναν με τις αγορές τους ή τις εξόδους τους οι δημόσιοι υπάλληλοι στο μαγαζί σου, που τώρα βάζει λουκέτο.
 Κι από την άλλη, δεν είχες ενδοιασμούς να "φιλήσεις κατουρημένες ποδιές" για να χώσεις τα βλαστάρια σου στο Δημόσιο, ή το ξεχνάς; Και ξεχνούσες να καταγγείλεις παράνομες και απαράδεκτες συμπεριφορές δημόσιων υπαλλήλων, αν ήταν (και με το αζημίωτο, βέβαια) να γίνει η δουλίτσα σου ή να τελεσφορήσει πιο γρήγορα παρακάμπτοντας τις όποιες χρονοτριβές. Η γραφειοκρατία, τα λαδώματα και τα φακελάκια δεν εδραιώθηκαν από μόνα τους, "νομιμοποιήθηκαν" από μια γενικευμένη συναίνεση και αποδοχή τους ως αναπόφευκτα, ως "φυσική ροή" των πραγμάτων...

Έφταιγαν και οι απεργοί διαφόρων κοινωφελών κλάδων που απεργούσαν διεκδικώντας πράγματα που ίσως εσύ δεν διανοήθηκες ποτέ να το κάνεις, όπως τη μη ισοπέδωση των συλλογικών συμβάσεων, τη μη απόλυση συναδέλφων τους, τη μη συρρίκνωση και αποτροπή υποβάθμισης των υποδομών κλπ. Είτε λέγονται εργαζόμενοι στις υπηρεσίες καθαριότητας (εσύ τους αποκαλείς σκουπιδιάρηδες, βέβαια), που μαζεύουν τους τόνους από τα σκουπίδια που παράγεις, καθώς δεν ομιλείς κινέζικα για να καταλάβεις τη λέξη "ανακύκλωση", είτε εργαζόμενοι στα ΜΜΜ, που σε μεταφέρουν καθημερινά στις γυροβολιές σου,  είτε ναυτεργάτες ή ό,τι άλλο. Που όπως έλεγες (και πιθανώς να λες ακόμα) "δεν σκέφτονται την ταλαιπωρία της κοινωνίας" με τις επίμονες απεργίες διαρκείας.
 Εσύ ως μέλος αυτής της περίφημης "κοινωνίας", που ΔΕΝ περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό σου, σκέφτηκες ποτέ την ταλαιπωρία που την περιμένει απ'τη δική σου ως τώρα αδιαφορία που εξελίχτηκε σε ανησυχία, από την απάθεια που εξελίχτηκε πια σε φόβο για το δικό σου μόνο αύριο, από τη ΜΗ ΔΡΑΣΗ σου που εκτονώνεται σε ανώδυνη για τους καταπιεστές κριτική, γκρίνια, μυξοκλάματα; ΔΕΝ ΣΚΕΦΤΗΚΕΣ ΠΟΤΕ "αγανακτισμένε" ότι η αιμοραγία κάποιου απ'τα μέλη του κοινωνικού σώματος αν δεν αντιμετωπιστεί αποφασιστικά και με τη συνδρομή και των υπόλοιπων μελών και οργάνων του, τότε είναι άμεσος ο κίνδυνος να μολυνθεί ΟΛΟΣ ο οργανισμός και το σώμα να καταρρεύσει ως χάρτινος πύργος; Όχι;


Δεν σε είχαν μάθει να σκέφτεσαι έτσι τα κανάλια που τους αφιέρωνες την προσοχή σου, οι εφημεριδούλες που τους εμπιστευόσουν την ενημέρωσή σου; Ούτε σου πέρασε ποτέ απ'το μυαλό να ψάξεις απλά να δεις ποιοι είναι οι καναλάρχες πίσω από τα κανάλια και οι μεγαλοεκδότες πίσω από τις φυλλάδες για να υποψιαστείς το μέγεθος της αντικειμενικότητας των "προϊόντων τους". Δεν σε είχαν μάθει να σκέφτεσαι έτσι ούτε οι παρεούλες, όπου τέτοιου είδους προβληματισμοί θεωρούνταν "καταθλιπτικοί", αφού το μόνο που μετρούσε ήταν "η έξω καρδιά" των "περνάμε καλά!" (των περιφερόμενων νευρώσεων κι ανασφαλειών και της μόνιμης ανίας).


Πώς άραγε ακούγονται τώρα στα αυτιά σου λέξεις κι εκφράσεις-έννοιες όπως αυτοοργάνωση, αυτοδιαχείριση, σεβασμός της ετερότητας και διαφορετικότητας, αυτοκαθορισμός, δικαίωμα στην αυτοδιάθεση, επαναθέσμιση όλων των θεσμών, λαϊκές συνελεύσεις και ζύμωση, έμπρακτη αλληλεγγύη, ελευθερία πνεύματος, ελευθερία κινήσεων, ελευθερία έκφρασης..; Και να είσαι κι έτοιμος να πληρώσεις και, βαρύ αν χρειαστεί, τίμημα υπερασπιζόμενος όλα αυτά...
 Βλέπεις; υπάρχει κι ένας ολόκληρος διαφορετικός κόσμος έξω από το μικρόκοσμό σου, πολλά υποσχόμενος και συναρπαστικός, ανοιχτός σε νέες ιδέες (οπότε οι κομματικά προκαθορισμένες και οι κομματικά περιχαρακωμένες αγκυλώσεις δεινοσαυρικού τύπου προτιμούν οι ίδιες να μένουν απ'έξω) και εξελισσόμενος..!


Τελοσπάντων, έστω και λόγω "ειδικών συνθηκών" που δεν σε άφησαν κι εσένα ανέγγιχτο, ίσως δεν είναι ποτέ αργά για να έρθεις σε επαφή με τις παραπάνω έννοιες...
Και ποιος ξέρει; Ίσως και ν'ανακαλύψεις μέσα σου έκπληκτος/η κάποιες ως τώρα θαμμένες κι άγνωστες πτυχές του εαυτού σου!

Και να ξεκαθαρίσεις μέσα σου τι είναι αυτό που επιθυμείς πραγματικά για την επόμενη μέρα. Τη δική σου μέρα σε συνάρτηση με τη μέρα και των άλλων γύρω σου!

(... αλλά δεν μπορώ και να μην εκφράσω την απορία αυτή: Αν διαγραφόταν ως διά μαγείας αύριο όλο το χρέος-κοπανιστός στην ουσία του αέρας, που δεν τον χρωστάμε σε κανέναν πραγματικά!-και οι μισθοί έπαιρναν την ανιούσα, πόσο καιρό θα σου έπαιρνε για να επιστρέψεις στην παλιά καλή σου νοοτροπία;)


Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2013

ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΣΑΣ



 
Τελευταία ένα αισχρό κειμενάκι που μιλάει για τον «ρατσισμό» εναντίον των Ελλήνων κυκλοφορεί πολύ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στα ιστολόγια του διαδικτύου. Φιγουράρει στους τοίχους των αυτοαποκαλούμενων πατριωτών και μαζεύει likes και κοινοποιήσεις. Είναι συνηθισμένο φαινόμενο τέτοιες υπερβολικές, γκαιμπελικές τεχνικές προπαγάνδας να μην περνάνε ούτε την πιο απλή διαδικασία κρίσης πριν αναπαραχθούν. Ακολουθεί το κείμενο όπως αλιεύτηκε και μια προσπάθεια λογικής απόδειξης του παραλογισμού του στα σημεία.

ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΤΗΝ ΣΕΙΡΑ ΤΟΥ ΟΑΕΔ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ 360 ΕΥΡΩ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ Ο ΜΠΡΟΣΤΙΝΟΣ ΣΟΥ ΑΛΛΟΔΑΠΟΣ ΘΑ ΠΑΡΕΙ 580....
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ 25 ΕΥΡΩ ΣΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΓΙΑ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΚΑΙ 5 ΓΙΑ ΕΞΕΤΑΣΗ ΕΝΩ Ο ΑΛΛΟΔΑΠΟΣ ΔΩΡΕΑΝ..
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΒΑΖΕΙ Ο ΑΛΛΟΔΑΠΟΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΔΩΡΕΑΝ ΣΕ ΠΑΙΔΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΔΕΧΟΝΤΑΙ...
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΒΓΑΖΕΙ Ο ΑΛΛΟΣ 50 ΕΥΡΩ ΑΦΟΡΟΛΟΓΗΤΑ ΣΤΑ ΦΑΝΑΡΙΑ ΗΜΕΡΗΣΙΩΣ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ ΝΑ ΜΟΥ ΚΡΑΤΑΕΙ ΤΟ 43% ΑΠΟ ΤΟ 20ΑΡΙΚΟ...
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΕΘΑΜΕΝΟ ΠΑΚΙΣΤΑΝΟ ΛΟΓΩ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΟΙ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΣΟΥ ΑΥΤΟΚΤΟΝΟΥΝ..
ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΕΙΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΡΑΤΣΙΣΤΗ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΑ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕΣ ΠΟΤΕ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΜΙΑ ΛΕΞΗ ΠΟΥ ΝΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΝΙΩΣΕΣ ΠΟΤΕ...

ΟΑΕΔ: Τα επιδόματα που δίνει ο ΟΑΕΔ βασίζονται σε κάποια συγκεκριμένα κριτήρια όπως οι μέρες εργασίας τα τελευταία δύο χρόνια, αν το επίδομα δίνεται για δεύτερη φορά, ο αριθμός των μελών της οικογένειας κλπ (μπορείτε να τα βρείτε όλα εδώ). Εννοείται πως κανένα κριτήριο δεν είναι φυλετικό. Επιπλέον από τα επίσημα στοιχεία του ΟΑΕΔ προκύπτει πως μόνο ένα ποσοστό της τάξης του 7-8% των ανέργων είναι αλλοδαποί οπότε ακόμη κι αν όλοι οι αλλοδαποί εξαφανιζόταν με μιας θα γλιτώναμε μόνο ένα αντίστοιχο ποσοστό χρημάτων.
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ: Καταρχήν προς το παρόν πληρώνουμε όλοι 5 ευρώ για την εισαγωγή μας και όχι 25. Το μέτρο αυτό λέγεται ότι θα ισχύσει από το 2014. Επιπλέον η εισαγωγή παράνομου μετανάστη σε νοσοκομείο μπορεί να γίνει δωρεάν μόνο αν πρόκειται για επείγον περιστατικό ή για νοσήματα όπως το AIDS, αλλά και σε αυτήν την περίπτωση ακόμη υποχρεούται το νοσοκομείο να ειδοποιήσει τις αστυνομικές αρχές. Υπάρχουν καταγγελίες για εισαγωγές αλλοδαπών που βαφτίζονται επείγοντα περιστατικά, οι οποίες προφανώς επαφίενται στην επαγγελματική ευθύνη των γιατρών να μην ασχολούνται με το χρώμα, το φύλο, την καταγωγή και τα νομιμοποιητικά έγγραφα οιουδήποτε ανθρώπου ζητά εξέταση και νοσηλεία.
ΠΑΙΔΙΚΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ: Δεν είναι ανάγκη να επισημανθεί ξανά ότι δεν υπάρχουν φυλετικά κριτήρια κατά την αξιολόγηση των αιτήσεων για τους παιδικούς σταθμούς, αξίζει όμως να διευκρινιστεί ότι σύμφωνα με επίσημα στοιχεία τα παιδιά αλλοδαπών αποτελούν μόνο το 1,5% του συνόλου στους παιδικούς σταθμούς της Ελλάδας.
ΦΑΝΑΡΙΑ: Σε εποχές καλύτερες από αυτή, έζησα στην πρωτεύουσα και οδηγούσα αυτοκίνητο επί 2-3 χρόνια αντιμετωπίζοντας το λυπηρό φαινόμενο των ανθρώπων που ζητιανεύουν ένα κέρμα καθαρίζοντας τα τζάμια των αυτοκινήτων. Στην καλύτερη περίπτωση θυμάμαι, από τα 5-6 αυτοκίνητα που περνούσε σε κάθε φανάρι μόνο ένα έβαζε τελικά το χέρι στην τσέπη. Πολλές φορές όλοι ανοίγαμε τους υαλοκαθαριστήρες για να διώξουμε τον «επισκέπτη». Αν υποθέσουμε ότι το κόκκινο ανάβει κάθε 2,5 λεπτά περίπου τότε έχουμε 24 κόκκινα την ώρα. Εκτιμώντας πως ένα αμάξι κάθε δύο – τρία κόκκινα πλήρωνε κατά μέσο όρο 50 λεπτά έχουμε περίπου 4.80 € την ώρα. Έτσι τις τότε «καλές» εποχές που δεν μας ένοιαζε να δώσουμε και 50 λεπτά στον καημένο τον πακιστανό, έπρεπε κάποιος να είναι 10 ώρες στον δρόμο να καθαρίζει τζάμια για να βγάλει τα 50€ αφορολόγητα. Φαντάζομαι πως οι οδηγοί τώρα έχουν γίνει πιο «σφιχτοί».
ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ: Είναι περιττό να σημειωθεί ότι οι ίδιοι άνθρωποι που κάνουν συγκεντρώσεις για τους αδικοχαμένους αλλοδαπούς που δολοφονήθηκαν σε ρατσιστικές επιθέσεις και δεν είναι απλά πεθαμένοι, είναι οι ίδιοι άνθρωποι που διαμαρτύρονται για την πολιτική η οποία οδηγεί στις αυτοκτονίες συμπολιτών μας, που σημειωτέον δεν είναι πάντα Έλληνες. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που αγωνίζονται για την ανατροπή αυτής της πολιτικής.
ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ: Όταν η αποκαλούμενη «αγάπη για την πατρίδα» ποδοπατά με την γυαλισμένη της αρβύλα την αγάπη για την δημοκρατία, την ελευθερία και τον άνθρωπο τότε οι σωστές λέξεις για να την περιγράψεις είναι ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ, ΝΑΖΙΣΜΟΣ και ΦΑΣΙΣΜΟΣ.

Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2013

Μια «νόμιμη» ευκαιρία…


Αναδημοσίευση από την Δράση Πολιτών Τήνου

Σε περιόδους γενικευμένης οικονομικής δυσκολίας, οι άνθρωποι που βλέπουν το εισόδημά τους να χάνεται ή να μειώνεται επιζητούν περισσότερο το λεγόμενο «εύκολο» κέρδος. Η ελπίδα πως μπορούμε να επαναφέρουμε σε ατομικό επίπεδο την σχετική ευημερία που ζούσαμε μέχρι πρόσφατα ενυπάρχει στον καθένα μας. Ίσως ακόμη ελπίζουμε σε κάτι ακόμη καλύτερο. Στις περιόδους αυτές, παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχουν αρκετά χρήματα, ανθίζει ο τζόγος. Μαζί του ανθίζουν και τα «νόμιμα» ενεχυροδανειστήρια. Με την ελπίδα να κερδίσουμε πολλά και εύκολα, χάνουμε και τα λίγα που με πολύ δυσκολία αποκτάμε.
Πέρα όμως από τις γνωστές τραγωδίες που προκαλεί ο «νόμιμος» τζόγος, πολλές επίσης «νόμιμες» ευκαιρίες μας κτυπούν την πόρτα και πατούν στην ανάγκη μας να επαναφέρουμε την χαμένη μας καλοπέραση.
Η ιδέα τους είναι πολύ απλή. Εσύ μου δίνεις 275€ αρχικά και 40€ κάθε μήνα κι εγώ σου δίνω την υπόσχεση ότι θα σταματήσεις να με πληρώνεις αν μπορέσεις να πείσεις ακόμη τέσσερις να μου δώσουν 275€ μπροστά και 40€ το μήνα! Όχι δεν κατάλαβες λάθος. Θα με πληρώνεις εσύ εκτός κι αν βρεις τέσσερις άλλους να με πληρώνουν!
Αν βρεις και πείσεις άλλους δύο τότε θα σου δώσω πίσω και τα χρήματά σου. Επιπλέον σου πλασάρω μισοτιμής κάτι που δεν θα μπορούσες να το αγοράσεις ακόμη κι αν σου έκανα έκπτωση 90% και το καλύτερο, αν καταφέρεις να πειστούν 60 άτομα να μου δώσουν 275€ και 40€ κάθε μήνα τότε κι εγώ θα σε ανταμείψω με προαγωγή και θα σου πληρώνω κι ένα μηνιάτικο!
Τα νούμερα μιλάνε από μόνα τους.
   1.       Πλήρωσε 275€ και 40€ το μήνα. 
   2.       Βρες 4 x 275 = 1.100€ για να μην πληρώνεις 40€ κάθε μήνα.   
   3.       Βρες 6 x 275 = 1.650€ για να σου δώσω πίσω τα πρώτα 275€.
   4.        Έπειτα για κάθε 275€ που μου βρίσκεις θα σου δίνω 20€ και
  5.       αν καταφέρεις να βγάλω 60 x 275 = 16.500€ θα πάρεις 60 x 20 = 1200€ και από τα 60 x 40 = 2.400€ το μήνα που θα βγάζω χάρη σε σένα, θα σου δίνω ας πούμε 400€ το μήνα.
Και ποια θα είναι τα άτομα που θα πείσεις; Ξεκίνα από την οικογένειά σου, από τους φίλους σου, από τον κοινωνικό σου περίγυρο. Μίλησε στον λογιστή σου, στον μανάβη σου, στον οποιονδήποτε. Όσους περισσότερους βάλεις να με πληρώνουν, τόσα περισσότερα θα σου δίνω κι εσένα. Και μην ανησυχείς, θα σου μάθω εγώ πώς να τους μιλήσεις.
Απλό και πετυχημένο θα σου πουν. Θα σε προειδοποιήσουν πως θα ανταμειφθείς μόνο, αν εσύ το καταφέρεις και θα σε ενημερώσουν πως υπάρχουν άνθρωποι που κερδίζουν πολλά χρήματα κάθε μήνα από αυτή την ιστορία σε πολλές χώρες του κόσμου.
Αυτό που δεν σου λένε όμως είναι ότι τα όποια χρήματα κερδίσεις τα παίρνεις από αυτόν που στρατολογείς από κάτω σου κι όχι από την εταιρεία, ότι για κάθε έναν που στρατολογείς αυτοί κερδίζουν πολλά περισσότερα από όσα σου δίνουν, ότι τελικά μόνο ένα μικρό ποσοστό που βρίσκεται στην κορυφή κερδίζει πραγματικά ενώ όλοι οι υπόλοιποι κερδίζουν ελάχιστα ή χάνουν, ότι η πολυτέλεια που σου δείχνουν και που ονειρεύεσαι είναι αποτέλεσμα εκμετάλλευσης, ότι αν δεν υπάρχουν συνέχεια κάποιοι τελευταίοι για να πληρώνουν, τότε κανείς από τους από πάνω δεν θα μπορεί να πληρωθεί, ότι θα προσπαθήσουν με ζήλο να σε μεταπείσουν, αν θελήσεις να αποσυρθείς, ότι το ίδιο σύστημα που σου πλασάρουν εμφανίστηκε και εξαπάτησε πολύν κόσμο σε άλλες χώρες με παρόμοια οικονομική κατάσταση.


Για παράδειγμα, κάπως έτσι δούλεψαν για ένα διάστημα οι «παρατράπεζες» της Αλβανίας, της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας την δεκαετία του ’90. Υποσχέσεις μεγάλων κερδών που βασιζόταν στην ασταμάτητη στρατολόγηση νέων πελατών. Αυτό όμως ήταν πραγματικά ανέφικτο, έτσι γρήγορα αποκαλύφθηκε η «νόμιμη» εξαπάτηση των πελατών και η φούσκα έσκασε. Το αποτέλεσμα ήταν να χαθούν οικονομίες σκληρής και πολύχρονης εργασίας λόγω την αναστολής των πληρωμών από τις εν λόγω εταιρείες.
Πώς να αποφύγεις κάτι παρόμοιο; Ακολουθούν οι οδηγίες της αρμόδιας ομοσπονδιακής υπηρεσίας των ΗΠΑ.
1.       Να αποφεύγετε κάθε πρόγραμμα που προσφέρει προμήθεια για τη στρατολόγηση νέων διανομέων του ίδιου προγράμματος.
2.       Να προσέχετε τα προγράμματα που σας ζητούν να ξοδέψετε χρήματα σε ακριβό εξοπλισμό.
3.       Να είσαστε επιφυλακτικοί με προγράμματα που σας υπόσχονται κέρδη από τη στρατολόγηση νέων μελών, και όχι από τις πωλήσεις που κάνετε ο ίδιος.
4.       Να είσαστε επιφυλακτικοί όταν σας υπόσχονται υπερβολικές αποδόσεις και όταν σας μιλούν για "θαυματουργά" προϊόντα.
5.       Να ερευνάτε τις υποτιθέμενες προδιαγραφές των προϊόντων. Μπορεί να έχουν "κατασκευαστεί" από αυτόν που τα προωθεί.
6.       Να μην πληρώνετε και να μην υπογράφετε συμβόλαια κάτω από πιεστικές συνθήκες.
7.       Να απευθύνεστε στο γραφείο του αρμόδιου εισαγγελέα.
Στην Ελλάδα μπορείς να απευθυνθείς στο Υπουργείο Εμπορίου, Διεύθυνση Προστασίας Καταναλωτή (2103822155) και σε οργανώσεις προστασίας καταναλωτών, όπως η ΕΚΠΟΙΖΩ (2103304444).
Ξανασκέψου, λοιπόν, πριν δεχτείς την «προσφορά» τους.

Κανείς δεν θα σου χαρίσει την χαρά,
την ελευθερία και την ολοκλήρωση στη ζωή σου.


www.drasi-politon-tinou.gr

Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2013

Κι εσύ;


             Τι σε έχει πιάσει;

          Δίπλα σου πεινούν εκατοντάδες χιλιάδες. Άνεργοι ή και εργαζόμενοι με μισθούς πείνας, με ελαστικά ωράρια και ατομικές συμβάσεις. Άνθρωποι που βασανίζονται καθημερινά για ένα κομμάτι ψωμί και μια αξιοπρέπεια θαμμένη σε τόνους μνημονιακής στάχτης.
 Δίπλα σου αυτοκτονούν χιλιάδες, εξαθλιωμένοι από τις κρατικές βίαιες πολιτικές, άνθρωποι που δεν αντέχουν άλλο να βλέπουν τους γονείς τους να υποφέρουν, τα παιδιά τους να αργοπεθαίνουν, την οικογένειά τους να διαλύεται, το μέλλον τους να καίγεται στην πυρά του μνημονίου.
          Δίπλα σου σκοτώνουν εκατοντάδες, ανθρώπους που άφησαν το σπίτι τους για ένα καλύτερο αύριο και ξενιτεύτηκαν. Τα μόνα τους παραπτώματα στο μυαλό των δολοφόνων, είναι το χρώμα του δέρματός τους, τα σπαστά ελληνικά που μιλάνε και η ελλιπής γνώση της ελληνικής ιστορίας, όπως αυτή παραχαράχτηκε από τα βιβλία μας.
            Δίπλα σου βασανίζουν δεκάδες, παιδιά που έχουν βασανιστεί ξανά και ξανά από μικρά. Παιδιά που αντιδρούν στην βία του συστήματος, παιδιά που θυσιάζονται για σένα και για τα παιδιά τα δικά σου.
               
                Αυτοί πανηγυρίζουν ξεδιάντροπα τα κατορθώματά τους και δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα.
                Αυτοί στηρίζουν τις συμμορίες των τραμπούκων.
                Αυτοί αυξάνουν την καταστολή.
                Αυτοί θεωρούν ότι πρέπει να πεθάνουν και αθώοι.
                Αυτοί νομοθετούν καταπατώντας το σύνταγμα.
               
                Κι εσύ;