11 και 15 Φλεβάρη – Όλοι στους δρόμους

Λίγες μέρες με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και έχουν ήδη έρθει τα πάνω κάτω... Ξαναγίναμε λέει ωραίοι Έλληνες και άλλα τέτοια. Βαρουφάκης και Τσίπρας βάλθηκαν να μας αναπτερώσουν το ηθικό και να μας κάνουν πάλι εθνικά υπερήφανους. Έτσι λοιπόν, λένε κάτι όχι σε ευρωπαίους και σε τροϊκανούς ισάξια του όχι του Μεταξά (το ακούσαμε κι αυτό) και κάνουν σκόνη Ευρωπαίους δημοσιογράφους που προσπαθούν να τους παγιδέψουν.

Για σταθείτε ρε σύντροφοι, εμείς δεν θέλαμε να είμαστε περήφανοι που είμαστε Έλληνες. Περήφανοι είναι κι οι δεξιοί όταν οραματίζονται τα κόκαλα του Μεγαλέξανδρου στον τάφο της Αμφίπολης (ΗΛΕΚΤΡΟΣΟΚ!!!). Περήφανοι είναι κι οι χρυσαυγίτες που η επέτειος των Ιμίων συμπέφτει με την επέτειο της ανάληψης της εξουσίας από τον Χίτλερ.

Εμείς θέλαμε να μην ζήσουμε σαν δούλοι κι όσο υπάρχουν αφεντάδες θα υπάρχουν και δούλοι. Οι αφεντάδες λοιπόν δεν είναι οι δημοσιογράφοι. Αυτοί είναι φερέφωνα. Αφεντάδες δεν είναι οι Ντάισελμπλουμ. Αυτοί είναι οι απεσταλμένοι. Αφεντάδες δεν είναι ούτε οι Μέρκελ κι οι Σουλτς. Αυτοί είναι οι υπάλληλοι.

Οι αφεντάδες δεν βρίσκονται μόνο στο εξωτερικό, βρίσκονται παντού καθώς το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα. Είναι οι τραπεζίτες, οι κεφαλαιούχοι, οι εφοπλιστές, οι χρηματιστες, οι μιντιάρχες και οι βιομήχανοι. Είναι τα κάθε λογής αφεντικά που καταπιέζουν ολόκληρες κοινωνίες, είναι οι κάθε λογής εργοδότες που απολύουν μαζικά αφήνοντας τόσες οικογένειες στον δρόμο, είναι οι κάθε λογής δανειστές που ρουφάνε ότι έχει μείνει από το υστέρημα του λαού, ακόμη και τα σπίτια μας.

Μπορούν να χτυπηθούν αυτοί; Αν θεωρείτε ότι μπορούν να χτυπηθούν και στα τραπέζια των διαπραγματεύσεων, μαζί σας. Αν θεωρείτε ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν και τεχνοκρατικά , λογιστικά όπλα, πάλι μαζί σας. Αν θεωρείτε ότι πρέπει να χτυπηθούν πρώτα οι υπάλληλοι και μετά τα αφεντικά, ξανά μαζί σας. Όμως η πραγματική σύγκρουση γίνεται στο δρόμο. Τα πραγματικά όπλα είναι οι μαζικές κινητοποιήσεις, οι μαζικές απεργίες. Οι πραγματικοί εχθροί δεν κάθονται στα τραπέζια των διαπραγματεύσεων. Οι πραγματικοί σύμμαχοι είναι τα συνδικάτα και ο κόσμος, σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Ήδη έχει σχεδιαστεί συλλαλητήριο σε πολλές πόλεις για την στήριξη της κυβέρνησης στην διαπραγμάτευση. Τι διεκδικούμε όμως στο συλλαλητήριο αυτό; Σίγουρα όχι να βγάλει ο Βαρουφάκης και το σακάκι εκτός από την γραβάτα, ok. Θέλουμε αυτά που ευαγγελίζεται η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ; Αυτά που συζητούνται και ανακοινώνονται από τα πάνω; Διαπραγμάτευση και μεταρρυθμίσεις; Μετακύλιση της αποπληρωμής; Επιμήκυνση; Χαμηλά επιτόκια;Αέναα ομόλογα; Ρήτρες ανάπτυξης;

Αυτά που εμείς διεκδικούμε είναι απλά. Μισθοί αξιοπρέπειας, συλλογικές συμβάσεις, σπίτια για όλους, υγεία για όλους, παιδεία για όλους, κρατικές τράπεζες, κοινωνικοποίηση επιχειρήσεων, διαγραφή χρέους. Αυτά πρέπει να γίνουν συνθήματά μας και σε αυτό το συλλαλητήριο και στα επόμενα, γιατί θα χρειαστούν και επόμενα είτε προς στήριξη είτε σε ρήξη με την κυβέρνηση.

Όλοι στους δρόμους στις 15 Φλεβάρη. Όλοι στις οργανώσεις. Όλοι στις απεργίες. Να δείξουμε αποφασιστικότητα απέναντι στην τρόικα αλλά και στην συγκυβέρνηση.