Δίχως ταυτότητα πια…

Από μικρός έμαθα να απαντάω ευγενικά στους μεγαλύτερους που ρωτούσαν «τίνος είσαι;». Έμαθα να συλλαβίζω το όνομά μου για να κοινοποιώ σε όλους ποια από τις τριακόσιες εξήντα πέντε μέρες του χρόνου πρόκειται να δεχτώ επισκέψεις. Έμαθα να συλλαβίζω σωστά το επώνυμό μου για να καταλαβαίνουν όλοι ποιας οικογένειας γόνος είμαι, για να μπορούν όλοι να ξέρουν τι δουλειά κάνει ο πατέρας μου και η μητέρα μου, για να μπορούν τέλος πάντων να φτιάξουν μια εικόνα για μένα χωρίς να με γνωρίσουν. - Κάποιοι κρατούν την ίδια και μετά, αφού με γνωρίσουν -

Αργότερα, συνειδητοποίησα πως δεν έφτανε το ονοματεπώνυμο. Αν ήθελα να γίνω μέλος αυτής της κοινωνίας και να με μεταχειρίζονται όχι ίσα αλλά κατά πως αρμόζει στην τάξη μου, θα έπρεπε να αποκτήσω και έναν αύξοντα αριθμό. Υπήρχαν πολλοί με το ίδιο ονοματεπώνυμο προφανώς και χρειαζόταν ένα «πρωτεύον κλειδί» για να με προσδιορίζουν μονοσήμαντα.

Δεν αρκέστηκαν σε αυτό. Χρειάστηκε να αποκτήσω και να φέρω πάντοτε επάνω μου χειροπιαστές αποδείξεις ότι ο αύξων αριθμός που θα απαντούσα σε κάθε ερώτηση αρμοδίου, είναι όντως αυτός που αντιστοιχεί σε μένα. Προσκόμισα λοιπόν ένα αποτύπωμα του προσώπου μου και ένα δακτυλικό αποτύπωμα με συγκεκριμένες προδιαγραφές. - Πλήρωσα για αυτό -

Έτσι τώρα γνωρίζω ποιος είμαι, και πολύ εύκολα το γνωρίζει και όποιος έχει δικαιοδοσία. - Η δικαιοδοσία δεν δίνεται από εμένα - Επίσης τώρα τελευταία όλο και περισσότεροι έχουν τέτοια δικαιοδοσία. Έχω έναν αύξοντα αριθμό και μπορώ να ζήσω ελεύθερα στην κοινωνία. - Οι αύξοντες αριθμοί χρησιμοποιούνται στους κρατούμενους -

Πριν από λίγες μέρες ήταν εδώ δύο φίλοι μου. Ο πρώτος δεν ξέρω πως λέγεται, μου συστήθηκε ως Κώστας αλλά δεν ξέρω τον αύξοντα αριθμό του, ούτε είδα τα αποδεικτικά στοιχεία που τον συνοδεύουν. - Ευτυχώς - Μπορώ να τον λέω φίλο, μιας και γνωριστήκαμε, οπότε έχω μια ιδέα του τι είναι χωρίς να ξέρω ποιος είναι.

Το ονοματεπώνυμο του δεύτερου το γνωρίζω. Μάλιστα φρόντισαν οι γνωστοί αρμόδιοι να τον ταυτοποιήσουν εφόσον αντιστοίχησαν το ονοματεπώνυμο με το πρόσωπο, σύμφωνα με τα αποδεικτικά στοιχεία τα οποία έφερε υποχρεωτικά μαζί του. - Πρέπει να είναι βαρετή διαδικασία - Ήξερα ποιος είναι και πριν τον γνωρίσω. Μπορώ όμως να τον λέω φίλο πια, γιατί γνώρισα τι είναι.

Μέχρι να σβηστεί από την μνήμη της ανθρωπότητας η ανάγκη για αντιστοίχηση κάθε ανθρώπου με έναν αύξοντα αριθμό, μέχρι να εξαφανιστούν τα συστήματα που χρειάζονται ταυτοποιήσεις στοιχείων, μέχρι να μπορέσουμε να ζήσουμε «ελεύθεροι, δίχως ταυτότητα πια», ας δίνουμε περισσότερη σημασία στο τι και όχι στο ποιοι είμαστε. - Ευχαριστώ τους φίλους για την υπενθύμιση -