Τρίτη 1 Ιανουαρίου 2013

Ζήτω το καστανό χρώμα των ματιών



                «Χρόνια πολλά κι ευτυχισμένο το νέο έτος. Με λένε Πέτρο και έχω καστανά μάτια. Είμαι πολύ περήφανος που έχω καστανά μάτια, όπως θα έπρεπε να είναι όλοι οι καστανομάτηδες. Όλοι στην οικογένειά μου είμαστε περήφανοι για τα μάτια μας, για το ένδοξο καστανομάτικο αίμα που κυλάει στις φλέβες μας, για τα ανώτερα γονίδια που δίνουν στα μάτια μας το καστανό χρώμα.
                Από μικρός έμαθα να ξεχωρίζω την διαφορά ανάμεσα στα χρώματα των ματιών, όταν οι γονείς μου, μου συνιστούσαν να μην παίζω με τα παιδάκια που είχαν άλλα μάτια. Παρατηρούσα λοιπόν το κάθε παιδάκι να δω τι χρώμα μάτια έχει. Τότε δεν υπήρχαν βέβαια και πολλοί αλλόχρωμοι στον τόπο μου. Όταν τα μάτια τους ήταν πράσινα ή μπλε μπορούσα εύκολα να τα καταλάβω, όμως κάποια παιδάκια είχαν μαύρα μάτια και έμοιαζαν πολύ με καστανά από μακριά.
                Αργότερα στο σχολείο, έμαθα για την ένδοξη ιστορία του γένους μου, για τα κατορθώματα των καστανομάτηδων κατά τα αρχαία χρόνια, για την μυθολογία τους (που μπορεί να είναι και πραγματικότητα εδώ που τα λέμε), για τον πολιτισμό που αναπτύξανε όταν οι άλλοι είχαν ακόμη τσίμπλες στα μάτια τους. Έμαθα για τους πολέμους που έγιναν όταν ήρθαν οι γαλανομάτηδες να μας υποδουλώσουν, για την μάχη όπου μοναχά 300 καστανομάτηδες πολέμησαν με ολόκληρο τον στρατό τους και έχασαν μόνο όταν κάποιος από μας τους πρόδωσε. Λέγεται ότι το ένα του μάτι ήταν λίγο πιο σκούρο και ήθελε να εκδικηθεί.
                Αισθάνθηκα το χρωματικό μου φρόνημα να φουντώνει στις διάφορες χρωματικές γιορτές του σχολείου. Εκεί με ποιήματα και τραγούδια που υμνούν το καστανό χρώμα και τους καστανομάτηδες αποδίδαμε όλοι φόρο τιμής στους αείμνηστους προγόνους μας, οι οποίοι τίμησαν με τη σειρά τους το χρώμα των ματιών τους και πολέμησαν για να μπορούμε εμείς όλοι να είμαστε ελεύθεροι, κι όχι δούλοι των άλλων χρωμάτων. Έπειτα με λιγότερη ή περισσότερη χαρά συμμετείχα στις παρελάσεις μας και σίγουρα ένιωθα χρωματική υπερηφάνεια όταν περνούσα μπροστά από τους επισήμους και μου φώναζαν όλοι ζήτω το καστανό χρώμα των ματιών.
                Είχαμε βέβαια και παιδιά με άλλο χρώμα ματιών στο σχολείο. Κάποια ήταν καλοί μαθητές και κάποια όχι όμως δεν μπορούσα να δεχτώ ότι μπορεί να είναι καλύτεροι από μένα που τα μάτια μου είναι καστανά. Έτσι προσπαθούσα να τους ξεπεράσω και πολλές φορές όταν δεν τα κατάφερνα με τίμιο τρόπο έκανα και ζαβολιές, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα λένε και μένα ο σκοπός μου ήταν ιερός, έπρεπε να τιμήσω το χρώμα μου. Δεν είχα άλλα προβλήματα μαζί τους, εκτός βέβαια από έναν καταραμένο πρασινομάτη που την έπεφτε στην κοπέλα μου. Δεν μπορούσε να βρει μια πρασινομάτα να φλερτάρει; Δηλαδή δεν φτάνει που τους φιλοξενούμε εδώ θα μας πάρουν και τις κοπέλες μας;
                Τώρα πια έχω μεγαλώσει και τα πράγματα στον τόπο μου πάνε από το κακό στο χειρότερο. Έχουμε γεμίσει αλλόχρωμους. Όπου και να γυρίσεις να κοιτάξεις βλέπεις άλλα χρώματα στα μάτια. Γαλάζιο, πράσινο, μαύρο, μελί, γαλαζοπράσινο… Έχουμε φτάσει να φοβόμαστε να κυκλοφορήσουμε την νύχτα. Δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση. Ξέρω άνθρωποι είναι και αυτοί όμως δεν έχουν καμία δουλεία εδώ. Εκείνοι ήρθαν στον τόπο μας, δεν τους καλέσαμε εμείς.
                Μέσα σε όλη την άσχημη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί λόγω του φανερού πια πολέμου που γίνεται εναντίον των καστανομάτηδων από παντού, έχουμε και τους αλλόχρωμους να μας παίρνουν τις δουλειές. Δεν φτάνει δηλαδή που μυστικές στοές και αδελφότητες θέλουν να εξαφανίσουν το χρώμα των ματιών μας από τη γη, δεν φτάνει που προσπαθούν να ισοπεδώσουν τα έθιμά μας, τις παραδόσεις μας και να μας κάνουν ίδιους με τους άλλους χρωματισμούς στα μάτια, έχουμε και τους λαθραίους.
                Ήθελα να ήξερα, αυτοί οι διαχρωματιστές, που φωνάζουν ότι κανένας άνθρωπος δεν είναι λαθραίος, ότι όλα τα χρώματα είναι ίσα κτλ, γιατί δεν τους παίρνουν τους αλλόχρωμους στα σπίτια τους να τους ταΐζουν εκείνοι; Δεν καταλαβαίνουν ότι ο τόπος δεν χωράει πια άλλους; Δεν βλέπουν ότι είναι διαφορετικοί και δεν ανήκουν εδώ; Δεν κατανοούν ότι απλά με το να βάλει κάποιος χρωματιστούς φακούς επαφής δεν γίνεται καστανομάτης; Καστανομάτης γεννιέσαι, δεν γίνεσαι. Είναι δυνατόν να μην βλέπουν ότι η εγκληματικότητα προέρχεται στο μεγαλύτερο ποσοστό της από αλλόχρωμους; Να μην βλέπουν ότι πεινάμε εμείς οι καστανομάτηδες επειδή γεμίσαμε από δαύτους; Είναι δυνατόν να έχει δουλειά ο πρασινομάτης και να μην έχουμε εμείς;
                Εγώ ρατσιστής δεν είμαι όμως γεννήθηκα καστανομάτης και θα πεθάνω καστανομάτης, και το χρώμα των ματιών μου το αγαπάω και το τιμώ. Θα κάνω τα πάντα για να το δω το γένος μου να καθαρίζει από τα άλλα χρώματα, να μεγαλώνει και να μακροημερεύει και να αναπτύσσεται όπως έκαναν και οι ένδοξοι πρόγονοί μου. Τώρα τελευταία ανέβηκε στις εκλογές κι ένα κόμμα καστανομάτηδων χρωματιστών, που θέλει να διώξει όλα τα άλλα χρώματα από δω. Βοηθάει μόνο τους καστανομάτηδες που έχουν ανάγκη και αγωνίζεται για την καθαρότητα του χρώματος στα μάτια. Το σύνθημά του είναι χρώμα, τιμή, καστανομάτικη αυγή. Ακούγονται βέβαια και πολλά άσχημα για αυτό το κόμμα, όμως εγώ δεν τα πιστεύω, θα το ψηφίσω μάλλον γιατί μου φαίνεται πως οι καστανοί που ψήφιζα μέχρι τώρα δεν είναι αρκετά χρωματιώτες.»

- ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΙΑ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ -
- ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ, ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΑ -

1 σχόλιο: